нармо́ўшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нармо́ўшчыца нармо́ўшчыцы
Р. нармо́ўшчыцы нармо́ўшчыц
Д. нармо́ўшчыцы нармо́ўшчыцам
В. нармо́ўшчыцу нармо́ўшчыц
Т. нармо́ўшчыцай
нармо́ўшчыцаю		 нармо́ўшчыцамі
М. нармо́ўшчыцы нармо́ўшчыцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)