нармо́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нармо́ўшчык нармо́ўшчыкі
Р. нармо́ўшчыка нармо́ўшчыкаў
Д. нармо́ўшчыку нармо́ўшчыкам
В. нармо́ўшчыка нармо́ўшчыкаў
Т. нармо́ўшчыкам нармо́ўшчыкамі
М. нармо́ўшчыку нармо́ўшчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)