нарміро́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нарміро́ўшчык нарміро́ўшчыкі
Р. нарміро́ўшчыка нарміро́ўшчыкаў
Д. нарміро́ўшчыку нарміро́ўшчыкам
В. нарміро́ўшчыка нарміро́ўшчыкаў
Т. нарміро́ўшчыкам нарміро́ўшчыкамі
М. нарміро́ўшчыку нарміро́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)