Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдёжзклмнпрстўфхцчшя

візажы́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. візажы́ст візажы́сты
Р. візажы́ста візажы́стаў
Д. візажы́сту візажы́стам
В. візажы́ста візажы́стаў
Т. візажы́стам візажы́стамі
М. візажы́сце візажы́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

візажы́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. візажы́стка візажы́сткі
Р. візажы́сткі візажы́стак
Д. візажы́стцы візажы́сткам
В. візажы́стку візажы́стак
Т. візажы́сткай
візажы́сткаю		 візажы́сткамі
М. візажы́стцы візажы́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008.

візанты́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. візанты́ец візанты́йцы
Р. візанты́йца візанты́йцаў
Д. візанты́йцу візанты́йцам
В. візанты́йца візанты́йцаў
Т. візанты́йцам візанты́йцамі
М. візанты́йцу візанты́йцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

візанты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. візанты́зм
Р. візанты́зму
Д. візанты́зму
В. візанты́зм
Т. візанты́змам
М. візанты́зме

Крыніцы: piskunou2012.

візанты́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. візанты́йка візанты́йкі
Р. візанты́йкі візанты́ек
Д. візанты́йцы візанты́йкам
В. візанты́йку візанты́ек
Т. візанты́йкай
візанты́йкаю		 візанты́йкамі
М. візанты́йцы візанты́йках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

візанты́йска-хрысція́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. візанты́йска-хрысція́нскі візанты́йска-хрысція́нская візанты́йска-хрысція́нскае візанты́йска-хрысція́нскія
Р. візанты́йска-хрысція́нскага візанты́йска-хрысція́нскай
візанты́йска-хрысція́нскае		 візанты́йска-хрысція́нскага візанты́йска-хрысція́нскіх
Д. візанты́йска-хрысція́нскаму візанты́йска-хрысція́нскай візанты́йска-хрысція́нскаму візанты́йска-хрысція́нскім
В. візанты́йска-хрысція́нскі (неадуш.)
візанты́йска-хрысція́нскага (адуш.)		 візанты́йска-хрысція́нскую візанты́йска-хрысція́нскае візанты́йска-хрысція́нскія (неадуш.)
візанты́йска-хрысція́нскіх (адуш.)
Т. візанты́йска-хрысція́нскім візанты́йска-хрысція́нскай
візанты́йска-хрысція́нскаю		 візанты́йска-хрысція́нскім візанты́йска-хрысція́нскімі
М. візанты́йска-хрысція́нскім візанты́йска-хрысція́нскай візанты́йска-хрысція́нскім візанты́йска-хрысція́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

візанты́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. візанты́йскі візанты́йская візанты́йскае візанты́йскія
Р. візанты́йскага візанты́йскай
візанты́йскае		 візанты́йскага візанты́йскіх
Д. візанты́йскаму візанты́йскай візанты́йскаму візанты́йскім
В. візанты́йскі (неадуш.)
візанты́йскага (адуш.)		 візанты́йскую візанты́йскае візанты́йскія (неадуш.)
візанты́йскіх (адуш.)
Т. візанты́йскім візанты́йскай
візанты́йскаю		 візанты́йскім візанты́йскімі
М. візанты́йскім візанты́йскай візанты́йскім візанты́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

візанты́йства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. візанты́йства
Р. візанты́йства
Д. візанты́йству
В. візанты́йства
Т. візанты́йствам
М. візанты́йстве

Крыніцы: piskunou2012.

візантыні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. візантыні́ст візантыні́сты
Р. візантыні́ста візантыні́стаў
Д. візантыні́сту візантыні́стам
В. візантыні́ста візантыні́стаў
Т. візантыні́стам візантыні́стамі
М. візантыні́сце візантыні́стах

Крыніцы: piskunou2012.

візантыязна́ўства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. візантыязна́ўства
Р. візантыязна́ўства
Д. візантыязна́ўству
В. візантыязна́ўства
Т. візантыязна́ўствам
М. візантыязна́ўстве

Крыніцы: piskunou2012.