візантыні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. візантыні́ст візантыні́сты
Р. візантыні́ста візантыні́стаў
Д. візантыні́сту візантыні́стам
В. візантыні́ста візантыні́стаў
Т. візантыні́стам візантыні́стамі
М. візантыні́сце візантыні́стах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)