Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
абгдёзклмнопрстфхцчшя

тычкава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тычкава́нне
Р. тычкава́ння
Д. тычкава́нню
В. тычкава́нне
Т. тычкава́ннем
М. тычкава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тычкава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. тычку́ецца тычку́юцца
Прошлы час
м. тычкава́ўся тычкава́ліся
ж. тычкава́лася
н. тычкава́лася

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

тычкава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тычку́ю тычку́ем
2-я ас. тычку́еш тычку́еце
3-я ас. тычку́е тычку́юць
Прошлы час
м. тычкава́ў тычкава́лі
ж. тычкава́ла
н. тычкава́ла
Загадны лад
2-я ас. тычку́й тычку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тычку́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тычкавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тычкавы́ тычкава́я тычкаво́е тычкавы́я
Р. тычкаво́га тычкаво́й
тычкаво́е		 тычкаво́га тычкавы́х
Д. тычкаво́му тычкаво́й тычкаво́му тычкавы́м
В. тычкавы́ тычкаву́ю тычкаво́е тычкавы́я
Т. тычкавы́м тычкаво́й
тычкаво́ю		 тычкавы́м тычкавы́мі
М. тычкавы́м тычкаво́й тычкавы́м тычкавы́х

Крыніцы: tsblm1996.

Ты́чкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ты́чкі
Р. Ты́чак
Ты́чкаў
Д. Ты́чкам
В. Ты́чкі
Т. Ты́чкамі
М. Ты́чках

тычко́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
тычко́м - -

Крыніцы: piskunou2012.

ты́чма

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ты́чма - -

Крыніцы: piskunou2012.

тычы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тычы́на тычы́ны
Р. тычы́ны тычы́н
Д. тычы́не тычы́нам
В. тычы́ну тычы́ны
Т. тычы́най
тычы́наю		 тычы́намі
М. тычы́не тычы́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тычы́начка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тычы́начка тычы́начкі
Р. тычы́начкі тычы́начак
Д. тычы́начцы тычы́начкам
В. тычы́начку тычы́начкі
Т. тычы́начкай
тычы́начкаю		 тычы́начкамі
М. тычы́начцы тычы́начках

Крыніцы: piskunou2012.

тычы́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тычы́нка тычы́нкі
Р. тычы́нкі тычы́нак
Д. тычы́нцы тычы́нкам
В. тычы́нку тычы́нкі
Т. тычы́нкай
тычы́нкаю		 тычы́нкамі
М. тычы́нцы тычы́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.