тычы́начка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| тычы́начка | тычы́начкі | |
| тычы́начкі | тычы́начак | |
| тычы́начцы | тычы́начкам | |
| тычы́начку | тычы́начкі | |
| тычы́начкай тычы́начкаю |
тычы́начкамі | |
| тычы́начцы | тычы́начках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)