тычы́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тычы́нка тычы́нкі
Р. тычы́нкі тычы́нак
Д. тычы́нцы тычы́нкам
В. тычы́нку тычы́нкі
Т. тычы́нкай
тычы́нкаю		 тычы́нкамі
М. тычы́нцы тычы́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)