каме́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
каме́тны |
каме́тная |
каме́тнае |
каме́тныя |
| Р. |
каме́тнага |
каме́тнай
каме́тнае |
каме́тнага |
каме́тных |
| Д. |
каме́тнаму |
каме́тнай |
каме́тнаму |
каме́тным |
| В. |
каме́тны (неадуш.)
каме́тнага (адуш.) |
каме́тную |
каме́тнае |
каме́тныя (неадуш.)
каме́тных (адуш.) |
| Т. |
каме́тным |
каме́тнай
каме́тнаю |
каме́тным |
каме́тнымі |
| М. |
каме́тным |
каме́тнай |
каме́тным |
каме́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
камето́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
камето́лаг |
камето́лагі |
| Р. |
камето́лага |
камето́лагаў |
| Д. |
камето́лагу |
камето́лагам |
| В. |
камето́лага |
камето́лагаў |
| Т. |
камето́лагам |
камето́лагамі |
| М. |
камето́лагу |
камето́лагах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
камето́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
камето́н |
| Р. |
камето́ну |
| Д. |
камето́ну |
| В. |
камето́н |
| Т. |
камето́нам |
| М. |
камето́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
каме́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
каме́чанне |
| Р. |
каме́чання |
| Д. |
каме́чанню |
| В. |
каме́чанне |
| Т. |
каме́чаннем |
| М. |
каме́чанні |
Крыніцы:
piskunou2012.
каме́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
каме́чаны |
каме́чаная |
каме́чанае |
каме́чаныя |
| Р. |
каме́чанага |
каме́чанай
каме́чанае |
каме́чанага |
каме́чаных |
| Д. |
каме́чанаму |
каме́чанай |
каме́чанаму |
каме́чаным |
| В. |
каме́чаны (неадуш.)
каме́чанага (адуш.) |
каме́чаную |
каме́чанае |
каме́чаныя (неадуш.)
каме́чаных (адуш.) |
| Т. |
каме́чаным |
каме́чанай
каме́чанаю |
каме́чаным |
каме́чанымі |
| М. |
каме́чаным |
каме́чанай |
каме́чаным |
каме́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
каме́чыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
каме́чыцца |
каме́чацца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
каме́чыўся |
каме́чыліся |
| ж. |
каме́чылася |
| н. |
каме́чылася |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
каме́чыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
каме́чу |
каме́чым |
| 2-я ас. |
каме́чыш |
каме́чыце |
| 3-я ас. |
каме́чыць |
каме́чаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
каме́чыў |
каме́чылі |
| ж. |
каме́чыла |
| н. |
каме́чыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
каме́ч |
каме́чце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
каме́чачы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
каме́шнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каме́шнік |
каме́шнікі |
| Р. |
каме́шніка |
каме́шнікаў |
| Д. |
каме́шніку |
каме́шнікам |
| В. |
каме́шнік |
каме́шнікі |
| Т. |
каме́шнікам |
каме́шнікамі |
| М. |
каме́шніку |
каме́шніках |
Крыніцы:
piskunou2012.