перанаву́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перанаву́чаны |
перанаву́чаная |
перанаву́чанае |
перанаву́чаныя |
| Р. |
перанаву́чанага |
перанаву́чанай перанаву́чанае |
перанаву́чанага |
перанаву́чаных |
| Д. |
перанаву́чанаму |
перанаву́чанай |
перанаву́чанаму |
перанаву́чаным |
| В. |
перанаву́чаны (неадуш.) перанаву́чанага (адуш.) |
перанаву́чаную |
перанаву́чанае |
перанаву́чаныя (неадуш.) перанаву́чаных (адуш.) |
| Т. |
перанаву́чаным |
перанаву́чанай перанаву́чанаю |
перанаву́чаным |
перанаву́чанымі |
| М. |
перанаву́чаным |
перанаву́чанай |
перанаву́чаным |
перанаву́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
перанавуча́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перанавуча́юся |
перанавуча́емся |
| 2-я ас. |
перанавуча́ешся |
перанавуча́ецеся |
| 3-я ас. |
перанавуча́ецца |
перанавуча́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
перанавуча́ўся |
перанавуча́ліся |
| ж. |
перанавуча́лася |
| н. |
перанавуча́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перанавуча́йся |
перанавуча́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
перанавуча́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
перанавуча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перанавуча́ю |
перанавуча́ем |
| 2-я ас. |
перанавуча́еш |
перанавуча́еце |
| 3-я ас. |
перанавуча́е |
перанавуча́юць |
| Прошлы час |
| м. |
перанавуча́ў |
перанавуча́лі |
| ж. |
перанавуча́ла |
| н. |
перанавуча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перанавуча́й |
перанавуча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
перанавуча́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
перанавучы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перанавучу́ся |
перанаву́чымся |
| 2-я ас. |
перанаву́чышся |
перанаву́чыцеся |
| 3-я ас. |
перанаву́чыцца |
перанаву́чацца |
| Прошлы час |
| м. |
перанавучы́ўся |
перанавучы́ліся |
| ж. |
перанавучы́лася |
| н. |
перанавучы́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перанавучы́ся |
перанавучы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перанавучы́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
перанавучы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перанавучу́ |
перанаву́чым |
| 2-я ас. |
перанаву́чыш |
перанаву́чыце |
| 3-я ас. |
перанаву́чыць |
перанаву́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
перанавучы́ў |
перанавучы́лі |
| ж. |
перанавучы́ла |
| н. |
перанавучы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перанавучы́ |
перанавучы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перанавучы́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
перана́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перана́джаны |
перана́джаная |
перана́джанае |
перана́джаныя |
| Р. |
перана́джанага |
перана́джанай перана́джанае |
перана́джанага |
перана́джаных |
| Д. |
перана́джанаму |
перана́джанай |
перана́джанаму |
перана́джаным |
| В. |
перана́джаны (неадуш.) перана́джанага (адуш.) |
перана́джаную |
перана́джанае |
перана́джаныя (неадуш.) перана́джаных (адуш.) |
| Т. |
перана́джаным |
перана́джанай перана́джанаю |
перана́джаным |
перана́джанымі |
| М. |
перана́джаным |
перана́джанай |
перана́джаным |
перана́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
перана́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
перана́джванне |
| Р. |
перана́джвання |
| Д. |
перана́джванню |
| В. |
перана́джванне |
| Т. |
перана́джваннем |
| М. |
перана́джванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
перана́джваць
‘аднаджваць каго-небудзь ад іншага да сябе’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перана́джваю |
перана́джваем |
| 2-я ас. |
перана́джваеш |
перана́джваеце |
| 3-я ас. |
перана́джвае |
перана́джваюць |
| Прошлы час |
| м. |
перана́джваў |
перана́джвалі |
| ж. |
перана́джвала |
| н. |
перана́джвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перана́джвай |
перана́джвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
перана́джваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
перана́дзіць
‘аднадзіць каго-небудзь ад іншага да сябе’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перана́джу |
перана́дзім |
| 2-я ас. |
перана́дзіш |
перана́дзіце |
| 3-я ас. |
перана́дзіць |
перана́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
перана́дзіў |
перана́дзілі |
| ж. |
перана́дзіла |
| н. |
перана́дзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перана́дзь |
перана́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перана́дзіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.