перана́дзіць
‘аднадзіць каго-небудзь ад іншага да сябе’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| перана́джу | перана́дзім | |
| перана́дзіш | перана́дзіце | |
| перана́дзіць | перана́дзяць | |
| Прошлы час | ||
| перана́дзіў | перана́дзілі | |
| перана́дзіла | ||
| перана́дзіла | ||
| Загадны лад | ||
| перана́дзь | перана́дзьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| перана́дзіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)