Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

абара́начніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абара́начніца абара́начніцы
Р. абара́начніцы абара́начніц
Д. абара́начніцы абара́начніцам
В. абара́начніцу абара́начніц
Т. абара́начніцай
абара́начніцаю
абара́начніцамі
М. абара́начніцы абара́начніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абара́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абара́начны абара́начная абара́начнае абара́начныя
Р. абара́начнага абара́начнай
абара́начнае
абара́начнага абара́начных
Д. абара́начнаму абара́начнай абара́начнаму абара́начным
В. абара́начны (неадуш.)
абара́начнага (адуш.)
абара́начную абара́начнае абара́начныя (неадуш.)
абара́начных (адуш.)
Т. абара́начным абара́начнай
абара́начнаю
абара́начным абара́начнымі
М. абара́начным абара́начнай абара́начным абара́начных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абарані́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абараню́ся абаро́німся
2-я ас. абаро́нішся абаро́ніцеся
3-я ас. абаро́ніцца абаро́няцца
Прошлы час
м. абарані́ўся абарані́ліся
ж. абарані́лася
н. абарані́лася
Загадны лад
2-я ас. абарані́ся абарані́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час абарані́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абарані́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абараню́ абаро́нім
2-я ас. абаро́ніш абаро́ніце
3-я ас. абаро́ніць абаро́няць
Прошлы час
м. абарані́ў абарані́лі
ж. абарані́ла
н. абарані́ла
Загадны лад
2-я ас. абарані́ абарані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абарані́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абара́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абара́нка абара́нкі
Р. абара́нкі абара́нак
Д. абара́нцы абара́нкам
В. абара́нку абара́нкі
Т. абара́нкай
абара́нкаю
абара́нкамі
М. абара́нцы абара́нках

Крыніцы: piskunou2012.

абара́нкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абара́нкавы абара́нкавая абара́нкавае абара́нкавыя
Р. абара́нкавага абара́нкавай
абара́нкавае
абара́нкавага абара́нкавых
Д. абара́нкаваму абара́нкавай абара́нкаваму абара́нкавым
В. абара́нкавы
абара́нкавага
абара́нкавую абара́нкавае абара́нкавыя
Т. абара́нкавым абара́нкавай
абара́нкаваю
абара́нкавым абара́нкавымі
М. абара́нкавым абара́нкавай абара́нкавым абара́нкавых

абара́нкам

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
абара́нкам - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

абара́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абара́ннік абара́ннікі
Р. абара́нніка абара́ннікаў
Д. абара́нніку абара́ннікам
В. абара́нніка абара́ннікаў
Т. абара́ннікам абара́ннікамі
М. абара́нніку абара́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

абара́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абара́нніца абара́нніцы
Р. абара́нніцы абара́нніц
Д. абара́нніцы абара́нніцам
В. абара́нніцу абара́нніц
Т. абара́нніцай
абара́нніцаю
абара́нніцамі
М. абара́нніцы абара́нніцах

Крыніцы: piskunou2012.

абара́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абара́ны абара́ная абара́нае абара́ныя
Р. абара́нага абара́най
абара́нае
абара́нага абара́ных
Д. абара́наму абара́най абара́наму абара́ным
В. абара́ны (неадуш.)
абара́нага (адуш.)
абара́ную абара́нае абара́ныя (неадуш.)
абара́ных (адуш.)
Т. абара́ным абара́най
абара́наю
абара́ным абара́нымі
М. абара́ным абара́най абара́ным абара́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.