абара́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абара́нніца абара́нніцы
Р. абара́нніцы абара́нніц
Д. абара́нніцы абара́нніцам
В. абара́нніцу абара́нніц
Т. абара́нніцай
абара́нніцаю		 абара́нніцамі
М. абара́нніцы абара́нніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)