абара́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| абара́нніца | абара́нніцы | |
| абара́нніцы | абара́нніц | |
| абара́нніцы | абара́нніцам | |
| абара́нніцу | абара́нніц | |
| абара́нніцай абара́нніцаю |
абара́нніцамі | |
| абара́нніцы | абара́нніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)