Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

перамо́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. перамо́тка
Р. перамо́ткі
Д. перамо́тцы
В. перамо́тку
Т. перамо́ткай
перамо́ткаю
М. перамо́тцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

перамо́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перамо́тны перамо́тная перамо́тнае перамо́тныя
Р. перамо́тнага перамо́тнай
перамо́тнае
перамо́тнага перамо́тных
Д. перамо́тнаму перамо́тнай перамо́тнаму перамо́тным
В. перамо́тны (неадуш.)
перамо́тнага (адуш.)
перамо́тную перамо́тнае перамо́тныя (неадуш.)
перамо́тных (адуш.)
Т. перамо́тным перамо́тнай
перамо́тнаю
перамо́тным перамо́тнымі
М. перамо́тным перамо́тнай перамо́тным перамо́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

перамо́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. перамо́тчык перамо́тчыкі
Р. перамо́тчыка перамо́тчыкаў
Д. перамо́тчыку перамо́тчыкам
В. перамо́тчыка перамо́тчыкаў
Т. перамо́тчыкам перамо́тчыкамі
М. перамо́тчыку перамо́тчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

перамо́тчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. перамо́тчыца перамо́тчыцы
Р. перамо́тчыцы перамо́тчыц
Д. перамо́тчыцы перамо́тчыцам
В. перамо́тчыцу перамо́тчыц
Т. перамо́тчыцай
перамо́тчыцаю
перамо́тчыцамі
М. перамо́тчыцы перамо́тчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

перамо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. перамо́ўка перамо́ўкі
Р. перамо́ўкі перамо́вак
Д. перамо́ўцы перамо́ўкам
В. перамо́ўку перамо́ўкі
Т. перамо́ўкай
перамо́ўкаю
перамо́ўкамі
М. перамо́ўцы перамо́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

перамо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. перамо́ўнік перамо́ўнікі
Р. перамо́ўніка перамо́ўнікаў
Д. перамо́ўніку перамо́ўнікам
В. перамо́ўніка перамо́ўнікаў
Т. перамо́ўнікам перамо́ўнікамі
М. перамо́ўніку перамо́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

перамо́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. перамо́ўніца перамо́ўніцы
Р. перамо́ўніцы перамо́ўніц
Д. перамо́ўніцы перамо́ўніцам
В. перамо́ўніцу перамо́ўніц
Т. перамо́ўніцай
перамо́ўніцаю
перамо́ўніцамі
М. перамо́ўніцы перамо́ўніцах

Крыніцы: piskunou2012.

перамо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перамо́ўны перамо́ўная перамо́ўнае перамо́ўныя
Р. перамо́ўнага перамо́ўнай
перамо́ўнае
перамо́ўнага перамо́ўных
Д. перамо́ўнаму перамо́ўнай перамо́ўнаму перамо́ўным
В. перамо́ўны (неадуш.)
перамо́ўнага (адуш.)
перамо́ўную перамо́ўнае перамо́ўныя (неадуш.)
перамо́ўных (адуш.)
Т. перамо́ўным перамо́ўнай
перамо́ўнаю
перамо́ўным перамо́ўнымі
М. перамо́ўным перамо́ўнай перамо́ўным перамо́ўных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

перамо́ўчаць

‘правесці пэўны час у маўчанні’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перамо́ўчу перамо́ўчым
2-я ас. перамо́ўчыш перамо́ўчыце
3-я ас. перамо́ўчыць перамо́ўчаць
Прошлы час
м. перамо́ўчаў перамо́ўчалі
ж. перамо́ўчала
н. перамо́ўчала
Загадны лад
2-я ас. перамо́ўч перамо́ўчце
Дзеепрыслоўе
прош. час перамо́ўчаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

перамо́ўчваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перамо́ўчваю перамо́ўчваем
2-я ас. перамо́ўчваеш перамо́ўчваеце
3-я ас. перамо́ўчвае перамо́ўчваюць
Прошлы час
м. перамо́ўчваў перамо́ўчвалі
ж. перамо́ўчвала
н. перамо́ўчвала
Загадны лад
2-я ас. перамо́ўчвай перамо́ўчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перамо́ўчваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.