перамо́ўчаць
‘правесці пэўны час у маўчанні’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| перамо́ўчу | перамо́ўчым | |
| перамо́ўчыш | перамо́ўчыце | |
| перамо́ўчыць | перамо́ўчаць | |
| Прошлы час | ||
| перамо́ўчаў | перамо́ўчалі | |
| перамо́ўчала | ||
| перамо́ўчала | ||
| Загадны лад | ||
| перамо́ўч | перамо́ўчце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| перамо́ўчаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)