Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абро́цевы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абро́цевы	абро́цевая	абро́цевае	абро́цевыя
Р.	абро́цевага	абро́цевай абро́цевае	абро́цевага	абро́цевых
Д.	абро́цеваму	абро́цевай	абро́цеваму	абро́цевым
В.	абро́цевы (неадуш.) абро́цевага (адуш.)	абро́цевую	абро́цевае	абро́цевыя (неадуш.) абро́цевых (адуш.)
Т.	абро́цевым	абро́цевай абро́цеваю	абро́цевым	абро́цевымі
М.	абро́цевым	абро́цевай	абро́цевым	абро́цевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

абро́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

абро́ць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абро́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

абро́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абро́чны

‘да аброк - абяцанне, зарок’

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абро́чны	абро́чная	абро́чнае	абро́чныя
Р.	абро́чнага	абро́чнай абро́чнае	абро́чнага	абро́чных
Д.	абро́чнаму	абро́чнай	абро́чнаму	абро́чным
В.	абро́чны (неадуш.) абро́чнага (адуш.)	абро́чную	абро́чнае	абро́чныя (неадуш.) абро́чных (адуш.)
Т.	абро́чным	абро́чнай абро́чнаю	абро́чным	абро́чнымі
М.	абро́чным	абро́чнай	абро́чным	абро́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

абро́чны

‘да аброк - корм для коней’

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абро́чны	абро́чная	абро́чнае	абро́чныя
Р.	абро́чнага	абро́чнай абро́чнае	абро́чнага	абро́чных
Д.	абро́чнаму	абро́чнай	абро́чнаму	абро́чным
В.	абро́чны (неадуш.) абро́чнага (адуш.)	абро́чную	абро́чнае	абро́чныя (неадуш.) абро́чных (адуш.)
Т.	абро́чным	абро́чнай абро́чнаю	абро́чным	абро́чнымі
М.	абро́чным	абро́чнай	абро́чным	абро́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

абро́чны

‘да аброк - падатак’

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абро́чны	абро́чная	абро́чнае	абро́чныя
Р.	абро́чнага	абро́чнай абро́чнае	абро́чнага	абро́чных
Д.	абро́чнаму	абро́чнай	абро́чнаму	абро́чным
В.	абро́чны (неадуш.) абро́чнага (адуш.)	абро́чную	абро́чнае	абро́чныя (неадуш.) абро́чных (адуш.)
Т.	абро́чным	абро́чнай абро́чнаю	абро́чным	абро́чнымі
М.	абро́чным	абро́чнай	абро́чным	абро́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

абро́шаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абро́шаны	абро́шаная	абро́шанае	абро́шаныя
Р.	абро́шанага	абро́шанай абро́шанае	абро́шанага	абро́шаных
Д.	абро́шанаму	абро́шанай	абро́шанаму	абро́шаным
В.	абро́шаны (неадуш.) абро́шанага (адуш.)	абро́шаную	абро́шанае	абро́шаныя (неадуш.) абро́шаных (адуш.)
Т.	абро́шаным	абро́шанай абро́шанаю	абро́шаным	абро́шанымі
М.	абро́шаным	абро́шанай	абро́шаным	абро́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абро́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абро́шаны	абро́шаная	абро́шанае	абро́шаныя
Р.	абро́шанага	абро́шанай абро́шанае	абро́шанага	абро́шаных
Д.	абро́шанаму	абро́шанай	абро́шанаму	абро́шаным
В.	абро́шаны (неадуш.) абро́шанага (адуш.)	абро́шаную	абро́шанае	абро́шаныя (неадуш.) абро́шаных (адуш.)
Т.	абро́шаным	абро́шанай абро́шанаю	абро́шаным	абро́шанымі
М.	абро́шаным	абро́шанай	абро́шаным	абро́шаных

Кароткая форма: абро́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum