абро́ць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. абро́ць абро́ці
Р. абро́ці абро́цей
абро́цяў
Д. абро́ці абро́цям
В. абро́ць абро́ці
Т. абро́ццю абро́цямі
М. абро́ці абро́цях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)