перамно́жаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перамно́жаны |
перамно́жаная |
перамно́жанае |
перамно́жаныя |
| Р. |
перамно́жанага |
перамно́жанай перамно́жанае |
перамно́жанага |
перамно́жаных |
| Д. |
перамно́жанаму |
перамно́жанай |
перамно́жанаму |
перамно́жаным |
| В. |
перамно́жаны (неадуш.) перамно́жанага (адуш.) |
перамно́жаную |
перамно́жанае |
перамно́жаныя (неадуш.) перамно́жаных (адуш.) |
| Т. |
перамно́жаным |
перамно́жанай перамно́жанаю |
перамно́жаным |
перамно́жанымі |
| М. |
перамно́жаным |
перамно́жанай |
перамно́жаным |
перамно́жаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
перамно́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перамно́жаны |
перамно́жаная |
перамно́жанае |
перамно́жаныя |
| Р. |
перамно́жанага |
перамно́жанай перамно́жанае |
перамно́жанага |
перамно́жаных |
| Д. |
перамно́жанаму |
перамно́жанай |
перамно́жанаму |
перамно́жаным |
| В. |
перамно́жаны (неадуш.) перамно́жанага (адуш.) |
перамно́жаную |
перамно́жанае |
перамно́жаныя (неадуш.) перамно́жаных (адуш.) |
| Т. |
перамно́жаным |
перамно́жанай перамно́жанаю |
перамно́жаным |
перамно́жанымі |
| М. |
перамно́жаным |
перамно́жанай |
перамно́жаным |
перамно́жаных |
Кароткая форма: перамно́жана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
перамно́жванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
перамно́жванне |
| Р. |
перамно́жвання |
| Д. |
перамно́жванню |
| В. |
перамно́жванне |
| Т. |
перамно́жваннем |
| М. |
перамно́жванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
перамно́жвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
перамно́жваецца |
перамно́жваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
перамно́жваўся |
перамно́жваліся |
| ж. |
перамно́жвалася |
| н. |
перамно́жвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
перамно́жваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перамно́жваю |
перамно́жваем |
| 2-я ас. |
перамно́жваеш |
перамно́жваеце |
| 3-я ас. |
перамно́жвае |
перамно́жваюць |
| Прошлы час |
| м. |
перамно́жваў |
перамно́жвалі |
| ж. |
перамно́жвала |
| н. |
перамно́жвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перамно́жвай |
перамно́жвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
перамно́жваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
перамно́жыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перамно́жу |
перамно́жым |
| 2-я ас. |
перамно́жыш |
перамно́жыце |
| 3-я ас. |
перамно́жыць |
перамно́жаць |
| Прошлы час |
| м. |
перамно́жыў |
перамно́жылі |
| ж. |
перамно́жыла |
| н. |
перамно́жыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перамно́ж |
перамно́жце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перамно́жыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
перамо́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перамо́ва |
перамо́вы |
| Р. |
перамо́вы |
перамо́ў |
| Д. |
перамо́ве |
перамо́вам |
| В. |
перамо́ву |
перамо́вы |
| Т. |
перамо́вай перамо́ваю |
перамо́вамі |
| М. |
перамо́ве |
перамо́вах |
Крыніцы:
piskunou2012.
перамо́віцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перамо́ўлюся |
перамо́вімся |
| 2-я ас. |
перамо́вішся |
перамо́віцеся |
| 3-я ас. |
перамо́віцца |
перамо́вяцца |
| Прошлы час |
| м. |
перамо́віўся |
перамо́віліся |
| ж. |
перамо́вілася |
| н. |
перамо́вілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перамо́віўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
перамо́віць
‘перамовіцца з кім-небудзь; перагаварыць што-небудзь і без прамога дапаўнення (пра каго-небудзь, што-небудзь, аб кім-небудзь, чым-небудзь); пагаварыць даўжэй, больш за іншых, прымусіць замоўкнуць іншых (перамовіць каго-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перамо́ўлю |
перамо́вім |
| 2-я ас. |
перамо́віш |
перамо́віце |
| 3-я ас. |
перамо́віць |
перамо́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
перамо́віў |
перамо́вілі |
| ж. |
перамо́віла |
| н. |
перамо́віла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перамо́ў |
перамо́ўце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перамо́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
перамо́вы
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
перамо́вы |
| Р. |
перамо́ў |
| Д. |
перамо́вам |
| В. |
перамо́вы |
| Т. |
перамо́вамі |
| М. |
перамо́вах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.