кула́к
‘кісць рукі з прыгнутымі к далоні пальцамі; дэталь машыны і інш.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кула́к |
кулакі́ |
Р. |
кулака́ |
кулако́ў |
Д. |
кулаку́ |
кулака́м |
В. |
кула́к |
кулакі́ |
Т. |
кулако́м |
кулака́мі |
М. |
кулаку́ |
кулака́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Кулакі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Кулакі́ |
Р. |
Кулако́ў |
Д. |
Кулака́м |
В. |
Кулакі́ |
Т. |
Кулака́мі |
М. |
Кулака́х |
Кулако́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Кулако́ва |
Р. |
Кулако́ва |
Д. |
Кулако́ву |
В. |
Кулако́ва |
Т. |
Кулако́вам |
М. |
Кулако́ве |
Кулако́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Кулако́ўка |
Р. |
Кулако́ўкі |
Д. |
Кулако́ўцы |
В. |
Кулако́ўку |
Т. |
Кулако́ўкай Кулако́ўкаю |
М. |
Кулако́ўцы |
Кулако́ўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Кулако́ўшчына |
Р. |
Кулако́ўшчыны |
Д. |
Кулако́ўшчыне |
В. |
Кулако́ўшчыну |
Т. |
Кулако́ўшчынай Кулако́ўшчынаю |
М. |
Кулако́ўшчыне |
куламе́са
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
куламе́са |
Р. |
куламе́сы |
Д. |
куламе́се |
В. |
куламе́су |
Т. |
куламе́сай куламе́саю |
М. |
куламе́се |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
куламе́сіцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
куламе́шуся |
куламе́сімся |
2-я ас. |
куламе́сішся |
куламе́сіцеся |
3-я ас. |
куламе́сіцца |
куламе́сяцца |
Прошлы час |
м. |
куламе́сіўся |
куламе́сіліся |
ж. |
куламе́сілася |
н. |
куламе́сілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
куламе́сься |
куламе́сьцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
куламе́сячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
куламе́сіць
‘прыводзіць што-небудзь у беспарадак; бунтаваць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
куламе́шу |
куламе́сім |
2-я ас. |
куламе́сіш |
куламе́сіце |
3-я ас. |
куламе́сіць |
куламе́сяць |
Прошлы час |
м. |
куламе́сіў |
куламе́сілі |
ж. |
куламе́сіла |
н. |
куламе́сіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
куламе́сь |
куламе́сьце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
куламе́сячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
кула́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кула́н |
кула́ны |
Р. |
кула́на |
кула́наў |
Д. |
кула́ну |
кула́нам |
В. |
кула́на |
кула́наў |
Т. |
кула́нам |
кула́намі |
М. |
кула́не |
кула́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кула́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кула́цкі |
кула́цкая |
кула́цкае |
кула́цкія |
Р. |
кула́цкага |
кула́цкай кула́цкае |
кула́цкага |
кула́цкіх |
Д. |
кула́цкаму |
кула́цкай |
кула́цкаму |
кула́цкім |
В. |
кула́цкі (неадуш.) кула́цкага (адуш.) |
кула́цкую |
кула́цкае |
кула́цкія (неадуш.) кула́цкіх (адуш.) |
Т. |
кула́цкім |
кула́цкай кула́цкаю |
кула́цкім |
кула́цкімі |
М. |
кула́цкім |
кула́цкай |
кула́цкім |
кула́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.