касцё́льчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
касцё́льчык |
касцё́льчыкі |
Р. |
касцё́льчыка |
касцё́льчыкаў |
Д. |
касцё́льчыку |
касцё́льчыкам |
В. |
касцё́льчык |
касцё́льчыкі |
Т. |
касцё́льчыкам |
касцё́льчыкамі |
М. |
касцё́льчыку |
касцё́льчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
касцё́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
касцё́р |
кастры́ |
Р. |
кастра́ |
кастро́ў |
Д. |
кастру́ |
кастра́м |
В. |
касцё́р |
кастры́ |
Т. |
кастро́м |
кастра́мі |
М. |
кастры́ |
кастра́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
касцё́ршчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
касцё́ршчык |
касцё́ршчыкі |
Р. |
касцё́ршчыка |
касцё́ршчыкаў |
Д. |
касцё́ршчыку |
касцё́ршчыкам |
В. |
касцё́ршчыка |
касцё́ршчыкаў |
Т. |
касцё́ршчыкам |
касцё́ршчыкамі |
М. |
касцё́ршчыку |
касцё́ршчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
касціна́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
касціна́ |
Р. |
касціны́ |
Д. |
касціне́ |
В. |
касціну́ |
Т. |
касціно́й касціно́ю |
М. |
касціне́ |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
касці́стасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
касці́стасць |
Р. |
касці́стасці |
Д. |
касці́стасці |
В. |
касці́стасць |
Т. |
касці́стасцю |
М. |
касці́стасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
касці́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
касці́сты |
касці́стая |
касці́стае |
касці́стыя |
Р. |
касці́стага |
касці́стай касці́стае |
касці́стага |
касці́стых |
Д. |
касці́стаму |
касці́стай |
касці́стаму |
касці́стым |
В. |
касці́сты (неадуш.) касці́стага (адуш.) |
касці́стую |
касці́стае |
касці́стыя (неадуш.) касці́стых (адуш.) |
Т. |
касці́стым |
касці́стай касці́стаю |
касці́стым |
касці́стымі |
М. |
касці́стым |
касці́стай |
касці́стым |
касці́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ка́сціцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ка́шчуся |
ка́сцімся |
2-я ас. |
ка́сцішся |
ка́сціцеся |
3-я ас. |
ка́сціцца |
ка́сцяцца |
Прошлы час |
м. |
ка́сціўся |
ка́сціліся |
ж. |
ка́сцілася |
н. |
ка́сцілася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ка́сцячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ка́сціць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ка́шчу |
ка́сцім |
2-я ас. |
ка́сціш |
ка́сціце |
3-я ас. |
ка́сціць |
ка́сцяць |
Прошлы час |
м. |
ка́сціў |
ка́сцілі |
ж. |
ка́сціла |
н. |
ка́сціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ка́сці |
ка́сціце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ка́сцячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Касцюкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Касцюкі́ |
Р. |
Касцюко́ў |
Д. |
Касцюка́м |
В. |
Касцюкі́ |
Т. |
Касцюка́мі |
М. |
Касцюка́х |
касцюко́віцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
касцюко́віцкі |
касцюко́віцкая |
касцюко́віцкае |
касцюко́віцкія |
Р. |
касцюко́віцкага |
касцюко́віцкай касцюко́віцкае |
касцюко́віцкага |
касцюко́віцкіх |
Д. |
касцюко́віцкаму |
касцюко́віцкай |
касцюко́віцкаму |
касцюко́віцкім |
В. |
касцюко́віцкі (неадуш.) касцюко́віцкага (адуш.) |
касцюко́віцкую |
касцюко́віцкае |
касцюко́віцкія (неадуш.) касцюко́віцкіх (адуш.) |
Т. |
касцюко́віцкім |
касцюко́віцкай касцюко́віцкаю |
касцюко́віцкім |
касцюко́віцкімі |
М. |
касцюко́віцкім |
касцюко́віцкай |
касцюко́віцкім |
касцюко́віцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.