канду́ктарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
канду́ктарны |
канду́ктарная |
канду́ктарнае |
канду́ктарныя |
Р. |
канду́ктарнага |
канду́ктарнай канду́ктарнае |
канду́ктарнага |
канду́ктарных |
Д. |
канду́ктарнаму |
канду́ктарнай |
канду́ктарнаму |
канду́ктарным |
В. |
канду́ктарны (неадуш.) канду́ктарнага (адуш.) |
канду́ктарную |
канду́ктарнае |
канду́ктарныя (неадуш.) канду́ктарных (адуш.) |
Т. |
канду́ктарным |
канду́ктарнай канду́ктарнаю |
канду́ктарным |
канду́ктарнымі |
М. |
канду́ктарным |
канду́ктарнай |
канду́ктарным |
канду́ктарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
канду́ктарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
канду́ктарскі |
канду́ктарская |
канду́ктарскае |
канду́ктарскія |
Р. |
канду́ктарскага |
канду́ктарскай канду́ктарскае |
канду́ктарскага |
канду́ктарскіх |
Д. |
канду́ктарскаму |
канду́ктарскай |
канду́ктарскаму |
канду́ктарскім |
В. |
канду́ктарскі (неадуш.) канду́ктарскага (адуш.) |
канду́ктарскую |
канду́ктарскае |
канду́ктарскія (неадуш.) канду́ктарскіх (адуш.) |
Т. |
канду́ктарскім |
канду́ктарскай канду́ктарскаю |
канду́ктарскім |
канду́ктарскімі |
М. |
канду́ктарскім |
канду́ктарскай |
канду́ктарскім |
канду́ктарскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канду́ктарыха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
канду́ктарыха |
канду́ктарыхі |
Р. |
канду́ктарыхі |
канду́ктарых |
Д. |
канду́ктарысе |
канду́ктарыхам |
В. |
канду́ктарыху |
канду́ктарых |
Т. |
канду́ктарыхай канду́ктарыхаю |
канду́ктарыхамі |
М. |
канду́ктарысе |
канду́ктарыхах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
кандукто́метр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кандукто́метр |
кандукто́метры |
Р. |
кандукто́метра |
кандукто́метраў |
Д. |
кандукто́метру |
кандукто́метрам |
В. |
кандукто́метр |
кандукто́метры |
Т. |
кандукто́метрам |
кандукто́метрамі |
М. |
кандукто́метры |
кандукто́метрах |
Крыніцы:
piskunou2012.
кандукто́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кандукто́р |
кандукто́ры |
Р. |
кандукто́ра |
кандукто́раў |
Д. |
кандукто́ру |
кандукто́рам |
В. |
кандукто́ра |
кандукто́раў |
Т. |
кандукто́рам |
кандукто́рамі |
М. |
кандукто́ру |
кандукто́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
канды́ба
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
канды́ба |
канды́бы |
Р. |
канды́бы |
канды́баў |
Д. |
канды́бе |
канды́бам |
В. |
канды́бу |
канды́баў |
Т. |
канды́бай канды́баю |
канды́бамі |
М. |
канды́бе |
канды́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
tsbm1984.
канды́ба
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
канды́ба |
канды́бы |
Р. |
канды́бы |
канды́баў |
Д. |
канды́бу |
канды́бам |
В. |
канды́бу |
канды́баў |
Т. |
канды́бам |
канды́бамі |
М. |
канды́бе |
канды́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
tsbm1984.
кандыба́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
кандыба́нне |
Р. |
кандыба́ння |
Д. |
кандыба́нню |
В. |
кандыба́нне |
Т. |
кандыба́ннем |
М. |
кандыба́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
кандыба́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
кандыба́ю |
кандыба́ем |
2-я ас. |
кандыба́еш |
кандыба́еце |
3-я ас. |
кандыба́е |
кандыба́юць |
Прошлы час |
м. |
кандыба́ў |
кандыба́лі |
ж. |
кандыба́ла |
н. |
кандыба́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
кандыба́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.