абяссэ́ншвацца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
абяссэ́ншваецца |
абяссэ́ншваюцца |
Прошлы час |
м. |
абяссэ́ншваўся |
абяссэ́ншваліся |
ж. |
абяссэ́ншвалася |
н. |
абяссэ́ншвалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абяссэ́ншваючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абяссэ́ншваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абяссэ́ншваю |
абяссэ́ншваем |
2-я ас. |
абяссэ́ншваеш |
абяссэ́ншваеце |
3-я ас. |
абяссэ́ншвае |
абяссэ́ншваюць |
Прошлы час |
м. |
абяссэ́ншваў |
абяссэ́ншвалі |
ж. |
абяссэ́ншвала |
н. |
абяссэ́ншвала |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абяссэ́ншваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абястлу́сціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
абястлу́сціцца |
абястлу́сцяцца |
Прошлы час |
м. |
абястлу́сціўся |
абястлу́сціліся |
ж. |
абястлу́сцілася |
н. |
абястлу́сцілася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
абястлу́сціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абястлу́шчу |
абястлу́сцім |
2-я ас. |
абястлу́сціш |
абястлу́сціце |
3-я ас. |
абястлу́сціць |
абястлу́сцяць |
Прошлы час |
м. |
абястлу́сціў |
абястлу́сцілі |
ж. |
абястлу́сціла |
н. |
абястлу́сціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абястлу́сці |
абястлу́сціце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абястлу́сціўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абястлу́шчаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абястлу́шчаны |
абястлу́шчаная |
абястлу́шчанае |
абястлу́шчаныя |
Р. |
абястлу́шчанага |
абястлу́шчанай абястлу́шчанае |
абястлу́шчанага |
абястлу́шчаных |
Д. |
абястлу́шчанаму |
абястлу́шчанай |
абястлу́шчанаму |
абястлу́шчаным |
В. |
абястлу́шчаны (неадуш.) абястлу́шчанага (адуш.) |
абястлу́шчаную |
абястлу́шчанае |
абястлу́шчаныя (неадуш.) абястлу́шчаных (адуш.) |
Т. |
абястлу́шчаным |
абястлу́шчанай абястлу́шчанаю |
абястлу́шчаным |
абястлу́шчанымі |
М. |
абястлу́шчаным |
абястлу́шчанай |
абястлу́шчаным |
абястлу́шчаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абястлу́шчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абястлу́шчаны |
абястлу́шчаная |
абястлу́шчанае |
абястлу́шчаныя |
Р. |
абястлу́шчанага |
абястлу́шчанай абястлу́шчанае |
абястлу́шчанага |
абястлу́шчаных |
Д. |
абястлу́шчанаму |
абястлу́шчанай |
абястлу́шчанаму |
абястлу́шчаным |
В. |
абястлу́шчаны (неадуш.) абястлу́шчанага (адуш.) |
абястлу́шчаную |
абястлу́шчанае |
абястлу́шчаныя (неадуш.) абястлу́шчаных (адуш.) |
Т. |
абястлу́шчаным |
абястлу́шчанай абястлу́шчанаю |
абястлу́шчаным |
абястлу́шчанымі |
М. |
абястлу́шчаным |
абястлу́шчанай |
абястлу́шчаным |
абястлу́шчаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абястлу́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абястлу́шчаны |
абястлу́шчаная |
абястлу́шчанае |
абястлу́шчаныя |
Р. |
абястлу́шчанага |
абястлу́шчанай абястлу́шчанае |
абястлу́шчанага |
абястлу́шчаных |
Д. |
абястлу́шчанаму |
абястлу́шчанай |
абястлу́шчанаму |
абястлу́шчаным |
В. |
абястлу́шчаны (неадуш.) абястлу́шчанага (адуш.) |
абястлу́шчаную |
абястлу́шчанае |
абястлу́шчаныя (неадуш.) абястлу́шчаных (адуш.) |
Т. |
абястлу́шчаным |
абястлу́шчанай абястлу́шчанаю |
абястлу́шчаным |
абястлу́шчанымі |
М. |
абястлу́шчаным |
абястлу́шчанай |
абястлу́шчаным |
абястлу́шчаных |
Кароткая форма: абястлу́шчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абястлу́шчвальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абястлу́шчвальнік |
абястлу́шчвальнікі |
Р. |
абястлу́шчвальніка |
абястлу́шчвальнікаў |
Д. |
абястлу́шчвальніку |
абястлу́шчвальнікам |
В. |
абястлу́шчвальнік |
абястлу́шчвальнікі |
Т. |
абястлу́шчвальнікам |
абястлу́шчвальнікамі |
М. |
абястлу́шчвальніку |
абястлу́шчвальніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абястлу́шчванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абястлу́шчванне |
Р. |
абястлу́шчвання |
Д. |
абястлу́шчванню |
В. |
абястлу́шчванне |
Т. |
абястлу́шчваннем |
М. |
абястлу́шчванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.