абвярце́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абвярчу́ |
абве́рцім |
2-я ас. |
абве́рціш |
абве́рціце |
3-я ас. |
абве́рціць |
абве́рцяць |
Прошлы час |
м. |
абвярце́ў |
абвярце́лі |
ж. |
абвярце́ла |
н. |
абвярце́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абвярці́ |
абвярці́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абвярце́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абвясці́ўшы
дзеепрыметнік, незалежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абвясці́ўшы |
абвясці́ўшая |
абвясці́ўшае |
абвясці́ўшыя |
Р. |
абвясці́ўшага |
абвясці́ўшай абвясці́ўшае |
абвясці́ўшага |
абвясці́ўшых |
Д. |
абвясці́ўшаму |
абвясці́ўшай |
абвясці́ўшаму |
абвясці́ўшым |
В. |
абвясці́ўшы абвясці́ўшага |
абвясці́ўшую |
абвясці́ўшае |
абвясці́ўшыя |
Т. |
абвясці́ўшым |
абвясці́ўшай абвясці́ўшаю |
абвясці́ўшым |
абвясці́ўшымі |
М. |
абвясці́ўшым |
абвясці́ўшай |
абвясці́ўшым |
абвясці́ўшых |
абвясці́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абвяшчу́ся |
абве́сцімся |
2-я ас. |
абве́сцішся |
абве́сціцеся |
3-я ас. |
абве́сціцца |
абве́сцяцца |
Прошлы час |
м. |
абвясці́ўся |
абвясці́ліся |
ж. |
абвясці́лася |
н. |
абвясці́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абвясці́ся |
абвясці́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абвясці́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абвясці́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абвяшчу́ся |
абвясці́мся |
2-я ас. |
абвясці́шся |
абвесціце́ся |
3-я ас. |
абвясці́цца |
абвясця́цца |
Прошлы час |
м. |
абвясці́ўся |
абвясці́ліся |
ж. |
абвясці́лася |
н. |
абвясці́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абвясці́ся |
абвясці́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абвясці́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абвясці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абвяшчу́ |
абве́сцім |
2-я ас. |
абве́сціш |
абве́сціце |
3-я ас. |
абве́сціць |
абве́сцяць |
Прошлы час |
м. |
абвясці́ў |
абвясці́лі |
ж. |
абвясці́ла |
н. |
абвясці́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абвясці́ |
абвясці́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абвясці́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абвясці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абвяшчу́ |
абвясці́м |
2-я ас. |
абвясці́ш |
абвесціце́ |
3-я ас. |
абвясці́ць |
абвясця́ць |
Прошлы час |
м. |
абвясці́ў |
абвясці́лі |
ж. |
абвясці́ла |
н. |
абвясці́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абвясці́ |
абвясці́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абвясці́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абвя́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абвя́ну |
абвя́нем |
2-я ас. |
абвя́неш |
абвя́неце |
3-я ас. |
абвя́не |
абвя́нуць |
Прошлы час |
м. |
абвя́ў |
абвя́лі |
ж. |
абвя́ла |
н. |
абвя́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абвя́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абвяшча́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абвяшча́льнік |
абвяшча́льнікі |
Р. |
абвяшча́льніка |
абвяшча́льнікаў |
Д. |
абвяшча́льніку |
абвяшча́льнікам |
В. |
абвяшча́льніка |
абвяшча́льнікаў |
Т. |
абвяшча́льнікам |
абвяшча́льнікамі |
М. |
абвяшча́льніку |
абвяшча́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абвяшча́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абвяшча́льніца |
абвяшча́льніцы |
Р. |
абвяшча́льніцы |
абвяшча́льніц |
Д. |
абвяшча́льніцы |
абвяшча́льніцам |
В. |
абвяшча́льніцу |
абвяшча́льніц |
Т. |
абвяшча́льніцай абвяшча́льніцаю |
абвяшча́льніцамі |
М. |
абвяшча́льніцы |
абвяшча́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.