абвясці́ўшы

дзеепрыметнік, незалежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абвясці́ўшы абвясці́ўшая абвясці́ўшае абвясці́ўшыя
Р. абвясці́ўшага абвясці́ўшай
абвясці́ўшае		 абвясці́ўшага абвясці́ўшых
Д. абвясці́ўшаму абвясці́ўшай абвясці́ўшаму абвясці́ўшым
В. абвясці́ўшы
абвясці́ўшага		 абвясці́ўшую абвясці́ўшае абвясці́ўшыя
Т. абвясці́ўшым абвясці́ўшай
абвясці́ўшаю		 абвясці́ўшым абвясці́ўшымі
М. абвясці́ўшым абвясці́ўшай абвясці́ўшым абвясці́ўшых

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)