адпачыва́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адпачыва́ю |
адпачыва́ем |
| 2-я ас. |
адпачыва́еш |
адпачыва́еце |
| 3-я ас. |
адпачыва́е |
адпачыва́юць |
| Прошлы час |
| м. |
адпачыва́ў |
адпачыва́лі |
| ж. |
адпачыва́ла |
| н. |
адпачыва́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адпачыва́й |
адпачыва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адпачыва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адпачыва́ючы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
адпачыва́ючы |
адпачыва́ючыя |
| Р. |
адпачыва́ючага |
адпачыва́ючых |
| Д. |
адпачыва́ючаму |
адпачыва́ючым |
| В. |
адпачыва́ючага |
адпачыва́ючых |
| Т. |
адпачыва́ючым |
адпачыва́ючымі |
| М. |
адпачыва́ючым |
адпачыва́ючых |
Крыніцы:
sbm2012,
tsbm1984.
адпачыва́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адпачыва́ючы |
адпачыва́ючая |
адпачыва́ючае |
адпачыва́ючыя |
| Р. |
адпачыва́ючага |
адпачыва́ючай адпачыва́ючае |
адпачыва́ючага |
адпачыва́ючых |
| Д. |
адпачыва́ючаму |
адпачыва́ючай |
адпачыва́ючаму |
адпачыва́ючым |
| В. |
адпачыва́ючы адпачыва́ючага |
адпачыва́ючую |
адпачыва́ючае |
адпачыва́ючыя адпачыва́ючых |
| Т. |
адпачыва́ючым |
адпачыва́ючай адпачыва́ючаю |
адпачыва́ючым |
адпачыва́ючымі |
| М. |
адпачыва́ючым |
адпачыва́ючай |
адпачыва́ючым |
адпачыва́ючых |
Крыніцы:
sbm2012,
tsbm1984.
адпачы́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
адпачы́н |
| Р. |
адпачы́ну |
| Д. |
адпачы́ну |
| В. |
адпачы́н |
| Т. |
адпачы́нам |
| М. |
адпачы́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
адпачы́нак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адпачы́нак |
адпачы́нкі |
| Р. |
адпачы́нку |
адпачы́нкаў |
| Д. |
адпачы́нку |
адпачы́нкам |
| В. |
адпачы́нак |
адпачы́нкі |
| Т. |
адпачы́нкам |
адпачы́нкамі |
| М. |
адпачы́нку |
адпачы́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адпачы́нкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адпачы́нкавы |
адпачы́нкавая |
адпачы́нкавае |
адпачы́нкавыя |
| Р. |
адпачы́нкавага |
адпачы́нкавай адпачы́нкавае |
адпачы́нкавага |
адпачы́нкавых |
| Д. |
адпачы́нкаваму |
адпачы́нкавай |
адпачы́нкаваму |
адпачы́нкавым |
| В. |
адпачы́нкавы (неадуш.) адпачы́нкавага (адуш.) |
адпачы́нкавую |
адпачы́нкавае |
адпачы́нкавыя (неадуш.) адпачы́нкавых (адуш.) |
| Т. |
адпачы́нкавым |
адпачы́нкавай адпачы́нкаваю |
адпачы́нкавым |
адпачы́нкавымі |
| М. |
адпачы́нкавым |
адпачы́нкавай |
адпачы́нкавым |
адпачы́нкавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
адпачы́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адпачы́ннік |
адпачы́ннікі |
| Р. |
адпачы́нніка |
адпачы́ннікаў |
| Д. |
адпачы́нніку |
адпачы́ннікам |
| В. |
адпачы́нніка |
адпачы́ннікаў |
| Т. |
адпачы́ннікам |
адпачы́ннікамі |
| М. |
адпачы́нніку |
адпачы́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
адпачы́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адпачну́ |
адпачнё́м |
| 2-я ас. |
адпачне́ш |
адпачняце́ |
| 3-я ас. |
адпачне́ |
адпачну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
адпачы́ў |
адпачы́лі |
| ж. |
адпачы́ла |
| н. |
адпачы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адпачні́ |
адпачні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адпачы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.