адпачыва́ючы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| адпачыва́ючы | адпачыва́ючыя | |
| адпачыва́ючага | адпачыва́ючых | |
| адпачыва́ючаму | адпачыва́ючым | |
| адпачыва́ючага | адпачыва́ючых | |
| адпачыва́ючым | адпачыва́ючымі | |
| адпачыва́ючым | адпачыва́ючых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)