Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

кастэля́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кастэля́н кастэля́ны
Р. кастэля́на кастэля́наў
Д. кастэля́ну кастэля́нам
В. кастэля́на кастэля́наў
Т. кастэля́нам кастэля́намі
М. кастэля́не кастэля́нах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

кастэля́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кастэля́нка кастэля́нкі
Р. кастэля́нкі кастэля́нак
Д. кастэля́нцы кастэля́нкам
В. кастэля́нку кастэля́нак
Т. кастэля́нкай
кастэля́нкаю
кастэля́нкамі
М. кастэля́нцы кастэля́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кастэ́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кастэ́т кастэ́ты
Р. кастэ́та кастэ́таў
Д. кастэ́ту кастэ́там
В. кастэ́т кастэ́ты
Т. кастэ́там кастэ́тамі
М. кастэ́це кастэ́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кастэ́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кастэ́тны кастэ́тная кастэ́тнае кастэ́тныя
Р. кастэ́тнага кастэ́тнай
кастэ́тнае
кастэ́тнага кастэ́тных
Д. кастэ́тнаму кастэ́тнай кастэ́тнаму кастэ́тным
В. кастэ́тны (неадуш.)
кастэ́тнага (адуш.)
кастэ́тную кастэ́тнае кастэ́тныя (неадуш.)
кастэ́тных (адуш.)
Т. кастэ́тным кастэ́тнай
кастэ́тнаю
кастэ́тным кастэ́тнымі
М. кастэ́тным кастэ́тнай кастэ́тным кастэ́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Кастэ́чына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Кастэ́чына
Р. Кастэ́чыны
Д. Кастэ́чыне
В. Кастэ́чыну
Т. Кастэ́чынай
Кастэ́чынаю
М. Кастэ́чыне

касу́лька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. касу́лька касу́лькі
Р. касу́лькі касу́лек
Д. касу́льцы касу́лькам
В. касу́льку касу́лькі
Т. касу́лькай
касу́лькаю
касу́лькамі
М. касу́льцы касу́льках

Крыніцы: piskunou2012.

касу́ля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. касу́ля касу́лі
Р. касу́лі касу́ль
Д. касу́лі касу́лям
В. касу́лю касу́лі
Т. касу́ляй
касу́ляю
касу́лямі
М. касу́лі касу́лях

Крыніцы: piskunou2012.

касу́рыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. касу́руся касу́рымся
2-я ас. касу́рышся касу́рыцеся
3-я ас. касу́рыцца касу́рацца
Прошлы час
м. касу́рыўся касу́рыліся
ж. касу́рылася
н. касу́рылася
Загадны лад
2-я ас. касу́рся касу́рцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час касу́рачыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

касу́рыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. касу́ру касу́рым
2-я ас. касу́рыш касу́рыце
3-я ас. касу́рыць касу́раць
Прошлы час
м. касу́рыў касу́рылі
ж. касу́рыла
н. касу́рыла
Загадны лад
2-я ас. касу́р касу́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час касу́рачы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Касута́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Касута́
Р. Касуты́
Д. Касуце́
В. Касуту́
Т. Касуто́й
Касуто́ю
М. Касуце́