Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

горнапрамысло́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	горнапрамысло́вец	горнапрамысло́ўцы
Р.	горнапрамысло́ўца	горнапрамысло́ўцаў
Д.	горнапрамысло́ўцу	горнапрамысло́ўцам
В.	горнапрамысло́ўца	горнапрамысло́ўцаў
Т.	горнапрамысло́ўцам	горнапрамысло́ўцамі
М.	горнапрамысло́ўцу	горнапрамысло́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

горнапрамысло́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	горнапрамысло́вы	горнапрамысло́вая	горнапрамысло́вае	горнапрамысло́выя
Р.	горнапрамысло́вага	горнапрамысло́вай горнапрамысло́вае	горнапрамысло́вага	горнапрамысло́вых
Д.	горнапрамысло́ваму	горнапрамысло́вай	горнапрамысло́ваму	горнапрамысло́вым
В.	горнапрамысло́вы (неадуш.) горнапрамысло́вага (адуш.)	горнапрамысло́вую	горнапрамысло́вае	горнапрамысло́выя (неадуш.) горнапрамысло́вых (адуш.)
Т.	горнапрамысло́вым	горнапрамысло́вай горнапрамысло́ваю	горнапрамысло́вым	горнапрамысло́вымі
М.	горнапрамысло́вым	горнапрамысло́вай	горнапрамысло́вым	горнапрамысло́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

горнапрахо́дчы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	горнапрахо́дчы	горнапрахо́дчая	горнапрахо́дчае	горнапрахо́дчыя
Р.	горнапрахо́дчага	горнапрахо́дчай горнапрахо́дчае	горнапрахо́дчага	горнапрахо́дчых
Д.	горнапрахо́дчаму	горнапрахо́дчай	горнапрахо́дчаму	горнапрахо́дчым
В.	горнапрахо́дчы (неадуш.) горнапрахо́дчага (адуш.)	горнапрахо́дчую	горнапрахо́дчае	горнапрахо́дчыя (неадуш.) горнапрахо́дчых (адуш.)
Т.	горнапрахо́дчым	горнапрахо́дчай горнапрахо́дчаю	горнапрахо́дчым	горнапрахо́дчымі
М.	горнапрахо́дчым	горнапрахо́дчай	горнапрахо́дчым	горнапрахо́дчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

горнапрахо́дчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	горнапрахо́дчык	горнапрахо́дчыкі
Р.	горнапрахо́дчыка	горнапрахо́дчыкаў
Д.	горнапрахо́дчыку	горнапрахо́дчыкам
В.	горнапрахо́дчыка	горнапрахо́дчыкаў
Т.	горнапрахо́дчыкам	горнапрахо́дчыкамі
М.	горнапрахо́дчыку	горнапрахо́дчыках

Крыніцы: piskunou2012.

горнапяхо́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	горнапяхо́тны	горнапяхо́тная	горнапяхо́тнае	горнапяхо́тныя
Р.	горнапяхо́тнага	горнапяхо́тнай горнапяхо́тнае	горнапяхо́тнага	горнапяхо́тных
Д.	горнапяхо́тнаму	горнапяхо́тнай	горнапяхо́тнаму	горнапяхо́тным
В.	горнапяхо́тны (неадуш.) горнапяхо́тнага (адуш.)	горнапяхо́тную	горнапяхо́тнае	горнапяхо́тныя (неадуш.) горнапяхо́тных (адуш.)
Т.	горнапяхо́тным	горнапяхо́тнай горнапяхо́тнаю	горнапяхо́тным	горнапяхо́тнымі
М.	горнапяхо́тным	горнапяхо́тнай	горнапяхо́тным	горнапяхо́тных

Крыніцы: piskunou2012.

горнарабо́чы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	горнарабо́чы	горнарабо́чая	горнарабо́чае	горнарабо́чыя
Р.	горнарабо́чага	горнарабо́чай горнарабо́чае	горнарабо́чага	горнарабо́чых
Д.	горнарабо́чаму	горнарабо́чай	горнарабо́чаму	горнарабо́чым
В.	горнарабо́чы (неадуш.) горнарабо́чага (адуш.)	горнарабо́чую	горнарабо́чае	горнарабо́чыя (неадуш.) горнарабо́чых (адуш.)
Т.	горнарабо́чым	горнарабо́чай горнарабо́чаю	горнарабо́чым	горнарабо́чымі
М.	горнарабо́чым	горнарабо́чай	горнарабо́чым	горнарабо́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

горнарабо́чы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

	адз.	мн.
	м.	-
Н.	горнарабо́чы	горнарабо́чыя
Р.	горнарабо́чага	горнарабо́чых
Д.	горнарабо́чаму	горнарабо́чым
В.	горнарабо́чага	горнарабо́чых
Т.	горнарабо́чым	горнарабо́чымі
М.	горнарабо́чым	горнарабо́чых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

горнару́дны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	горнару́дны	горнару́дная	горнару́днае	горнару́дныя
Р.	горнару́днага	горнару́днай горнару́днае	горнару́днага	горнару́дных
Д.	горнару́днаму	горнару́днай	горнару́днаму	горнару́дным
В.	горнару́дны (неадуш.) горнару́днага (адуш.)	горнару́дную	горнару́днае	горнару́дныя (неадуш.) горнару́дных (адуш.)
Т.	горнару́дным	горнару́днай горнару́днаю	горнару́дным	горнару́днымі
М.	горнару́дным	горнару́днай	горнару́дным	горнару́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

го́рнасны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	го́рнасны	го́рнасная	го́рнаснае	го́рнасныя
Р.	го́рнаснага	го́рнаснай го́рнаснае	го́рнаснага	го́рнасных
Д.	го́рнаснаму	го́рнаснай	го́рнаснаму	го́рнасным
В.	го́рнасны (неадуш.) го́рнаснага (адуш.)	го́рнасную	го́рнаснае	го́рнасныя (неадуш.) го́рнасных (адуш.)
Т.	го́рнасным	го́рнаснай го́рнаснаю	го́рнасным	го́рнаснымі
М.	го́рнасным	го́рнаснай	го́рнасным	го́рнасных

Крыніцы: piskunou2012.

горнастралко́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	горнастралко́вы	горнастралко́вая	горнастралко́вае	горнастралко́выя
Р.	горнастралко́вага	горнастралко́вай горнастралко́вае	горнастралко́вага	горнастралко́вых
Д.	горнастралко́ваму	горнастралко́вай	горнастралко́ваму	горнастралко́вым
В.	горнастралко́вы (неадуш.) горнастралко́вага (адуш.)	горнастралко́вую	горнастралко́вае	горнастралко́выя (неадуш.) горнастралко́вых (адуш.)
Т.	горнастралко́вым	горнастралко́вай горнастралко́ваю	горнастралко́вым	горнастралко́вымі
М.	горнастралко́вым	горнастралко́вай	горнастралко́вым	горнастралко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)