Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшыэюя’

абры́зкаць

‘апырскаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абры́зкаю абры́зкаем
2-я ас. абры́зкаеш абры́зкаеце
3-я ас. абры́зкае абры́зкаюць
Прошлы час
м. абры́зкаў абры́зкалі
ж. абры́зкала
н. абры́зкала
Загадны лад
2-я ас. абры́зкай абры́зкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час абры́зкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абрыкаці́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абрыкаці́н
Р. абрыкаці́ну
Д. абрыкаці́ну
В. абрыкаці́н
Т. абрыкаці́нам
М. абрыкаці́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абрыко́с

‘драўніна, зборн.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абрыко́с
Р. абрыко́су
Д. абрыко́су
В. абрыко́с
Т. абрыко́сам
М. абрыко́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абрыко́с

‘плод, дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абрыко́с абрыко́сы
Р. абрыко́са абрыко́саў
Д. абрыко́су абрыко́сам
В. абрыко́с абрыко́сы
Т. абрыко́сам абрыко́самі
М. абрыко́се абрыко́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абрыко́савы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абрыко́савы абрыко́савая абрыко́савае абрыко́савыя
Р. абрыко́савага абрыко́савай
абрыко́савае		 абрыко́савага абрыко́савых
Д. абрыко́саваму абрыко́савай абрыко́саваму абрыко́савым
В. абрыко́савы (неадуш.)
абрыко́савага (адуш.)		 абрыко́савую абрыко́савае абрыко́савыя (неадуш.)
абрыко́савых (адуш.)
Т. абрыко́савым абрыко́савай
абрыко́саваю		 абрыко́савым абрыко́савымі
М. абрыко́савым абрыко́савай абрыко́савым абрыко́савых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абрыко́сік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абрыко́сік абрыко́сікі
Р. абрыко́сіка абрыко́сікаў
Д. абрыко́сіку абрыко́сікам
В. абрыко́сік абрыко́сікі
Т. абрыко́сікам абрыко́сікамі
М. абрыко́сіку абрыко́сіках

Крыніцы: piskunou2012.

абрыко́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абрыко́сны абрыко́сная абрыко́снае абрыко́сныя
Р. абрыко́снага абрыко́снай
абрыко́снае		 абрыко́снага абрыко́сных
Д. абрыко́снаму абрыко́снай абрыко́снаму абрыко́сным
В. абрыко́сны (неадуш.)
абрыко́снага (адуш.)		 абрыко́сную абрыко́снае абрыко́сныя (неадуш.)
абрыко́сных (адуш.)
Т. абрыко́сным абрыко́снай
абрыко́снаю		 абрыко́сным абрыко́снымі
М. абрыко́сным абрыко́снай абрыко́сным абрыко́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

абрымзо́нік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абрымзо́нік абрымзо́нікі
Р. абрымзо́ніка абрымзо́нікаў
Д. абрымзо́ніку абрымзо́нікам
В. абрымзо́ніка абрымзо́нікаў
Т. абрымзо́нікам абрымзо́нікамі
М. абрымзо́ніку абрымзо́ніках

Крыніцы: piskunou2012.

абры́мсціць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абры́мшчу абры́мсцім
2-я ас. абры́мсціш абры́мсціце
3-я ас. абры́мсціць абры́мсцяць
Прошлы час
м. абры́мсціў абры́мсцілі
ж. абры́мсціла
н. абры́мсціла
Загадны лад
2-я ас. абры́мсці абры́мсціце
Дзеепрыслоўе
прош. час абры́мсціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абрына́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абрына́юся абрына́емся
2-я ас. абрына́ешся абрына́ецеся
3-я ас. абрына́ецца абрына́юцца
Прошлы час
м. абрына́ўся абрына́ліся
ж. абрына́лася
н. абрына́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час абрына́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.