Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

асвяжа́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асвяжа́ю асвяжа́ем
2-я ас. асвяжа́еш асвяжа́еце
3-я ас. асвяжа́е асвяжа́юць
Прошлы час
м. асвяжа́ў асвяжа́лі
ж. асвяжа́ла
н. асвяжа́ла
Загадны лад
2-я ас. асвяжа́й асвяжа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час асвяжа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асвяжы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асвяжу́ся асвяжы́мся
2-я ас. асвяжы́шся асвежыце́ся
3-я ас. асвяжы́цца асвяжа́цца
Прошлы час
м. асвяжы́ўся асвяжы́ліся
ж. асвяжы́лася
н. асвяжы́лася
Загадны лад
2-я ас. асвяжы́ся асвяжы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час асвяжы́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асвяжы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асвяжу́ асвяжы́м
2-я ас. асвяжы́ш асвежыце́
3-я ас. асвяжы́ць асвяжа́ць
Прошлы час
м. асвяжы́ў асвяжы́лі
ж. асвяжы́ла
н. асвяжы́ла
Загадны лад
2-я ас. асвяжы́ асвяжы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час асвяжы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асвяжэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. асвяжэ́нне
Р. асвяжэ́ння
Д. асвяжэ́нню
В. асвяжэ́нне
Т. асвяжэ́ннем
М. асвяжэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асвя́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асвя́лы асвя́лая асвя́лае асвя́лыя
Р. асвя́лага асвя́лай
асвя́лае
асвя́лага асвя́лых
Д. асвя́ламу асвя́лай асвя́ламу асвя́лым
В. асвя́лы (неадуш.)
асвя́лага (адуш.)
асвя́лую асвя́лае асвя́лыя (неадуш.)
асвя́лых (адуш.)
Т. асвя́лым асвя́лай
асвя́лаю
асвя́лым асвя́лымі
М. асвя́лым асвя́лай асвя́лым асвя́лых

Крыніцы: piskunou2012.

асвянцо́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асвянцо́ны асвянцо́ная асвянцо́нае асвянцо́ныя
Р. асвянцо́нага асвянцо́най
асвянцо́нае
асвянцо́нага асвянцо́ных
Д. асвянцо́наму асвянцо́най асвянцо́наму асвянцо́ным
В. асвянцо́ны (неадуш.)
асвянцо́нага (адуш.)
асвянцо́ную асвянцо́нае асвянцо́ныя (неадуш.)
асвянцо́ных (адуш.)
Т. асвянцо́ным асвянцо́най
асвянцо́наю
асвянцо́ным асвянцо́нымі
М. асвянцо́ным асвянцо́най асвянцо́ным асвянцо́ных

Крыніцы: piskunou2012.

асвянчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. асвянчэ́нне
Р. асвянчэ́ння
Д. асвянчэ́нню
В. асвянчэ́нне
Т. асвянчэ́ннем
М. асвянчэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

асвятле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. асвятле́нне
Р. асвятле́ння
Д. асвятле́нню
В. асвятле́нне
Т. асвятле́ннем
М. асвятле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асвятлё́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асвятлё́ны асвятлё́ная асвятлё́нае асвятлё́ныя
Р. асвятлё́нага асвятлё́най
асвятлё́нае
асвятлё́нага асвятлё́ных
Д. асвятлё́наму асвятлё́най асвятлё́наму асвятлё́ным
В. асвятлё́ны (неадуш.)
асвятлё́нага (адуш.)
асвятлё́ную асвятлё́нае асвятлё́ныя (неадуш.)
асвятлё́ных (адуш.)
Т. асвятлё́ным асвятлё́най
асвятлё́наю
асвятлё́ным асвятлё́нымі
М. асвятлё́ным асвятлё́най асвятлё́ным асвятлё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

асвятлё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асвятлё́ны асвятлё́ная асвятлё́нае асвятлё́ныя
Р. асвятлё́нага асвятлё́най
асвятлё́нае
асвятлё́нага асвятлё́ных
Д. асвятлё́наму асвятлё́най асвятлё́наму асвятлё́ным
В. асвятлё́ны (неадуш.)
асвятлё́нага (адуш.)
асвятлё́ную асвятлё́нае асвятлё́ныя (неадуш.)
асвятлё́ных (адуш.)
Т. асвятлё́ным асвятлё́най
асвятлё́наю
асвятлё́ным асвятлё́нымі
М. асвятлё́ным асвятлё́най асвятлё́ным асвятлё́ных

Крыніцы: piskunou2012.