асвянцо́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асвянцо́ны асвянцо́ная асвянцо́нае асвянцо́ныя
Р. асвянцо́нага асвянцо́най
асвянцо́нае		 асвянцо́нага асвянцо́ных
Д. асвянцо́наму асвянцо́най асвянцо́наму асвянцо́ным
В. асвянцо́ны (неадуш.)
асвянцо́нага (адуш.)		 асвянцо́ную асвянцо́нае асвянцо́ныя (неадуш.)
асвянцо́ных (адуш.)
Т. асвянцо́ным асвянцо́най
асвянцо́наю		 асвянцо́ным асвянцо́нымі
М. асвянцо́ным асвянцо́най асвянцо́ным асвянцо́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)