асвянчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. асвянчэ́нне
Р. асвянчэ́ння
Д. асвянчэ́нню
В. асвянчэ́нне
Т. асвянчэ́ннем
М. асвянчэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)