абмо́тванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абмо́тванне |
абмо́тванні |
Р. |
абмо́твання |
абмо́тванняў |
Д. |
абмо́тванню |
абмо́тванням |
В. |
абмо́тванне |
абмо́тванні |
Т. |
абмо́тваннем |
абмо́тваннямі |
М. |
абмо́тванні |
абмо́тваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абмо́твацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абмо́тваюся |
абмо́тваемся |
2-я ас. |
абмо́тваешся |
абмо́тваецеся |
3-я ас. |
абмо́тваецца |
абмо́тваюцца |
Прошлы час |
м. |
абмо́тваўся |
абмо́тваліся |
ж. |
абмо́твалася |
н. |
абмо́твалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абмо́твайся |
абмо́твайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абмо́тваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абмо́тваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абмо́тваю |
абмо́тваем |
2-я ас. |
абмо́тваеш |
абмо́тваеце |
3-я ас. |
абмо́твае |
абмо́тваюць |
Прошлы час |
м. |
абмо́тваў |
абмо́твалі |
ж. |
абмо́твала |
н. |
абмо́твала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абмо́твай |
абмо́твайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абмо́тваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абмо́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абмо́тка |
абмо́ткі |
Р. |
абмо́ткі |
абмо́так |
Д. |
абмо́тцы |
абмо́ткам |
В. |
абмо́тку |
абмо́ткі |
Т. |
абмо́ткай абмо́ткаю |
абмо́ткамі |
М. |
абмо́тцы |
абмо́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абмо́тчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абмо́тчык |
абмо́тчыкі |
Р. |
абмо́тчыка |
абмо́тчыкаў |
Д. |
абмо́тчыку |
абмо́тчыкам |
В. |
абмо́тчыка |
абмо́тчыкаў |
Т. |
абмо́тчыкам |
абмо́тчыкамі |
М. |
абмо́тчыку |
абмо́тчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абмо́тчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абмо́тчыца |
абмо́тчыцы |
Р. |
абмо́тчыцы |
абмо́тчыц |
Д. |
абмо́тчыцы |
абмо́тчыцам |
В. |
абмо́тчыцу |
абмо́тчыц |
Т. |
абмо́тчыцай абмо́тчыцаю |
абмо́тчыцамі |
М. |
абмо́тчыцы |
абмо́тчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абмо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абмо́ўка |
абмо́ўкі |
Р. |
абмо́ўкі |
абмо́вак |
Д. |
абмо́ўцы |
абмо́ўкам |
В. |
абмо́ўку |
абмо́ўкі |
Т. |
абмо́ўкай абмо́ўкаю |
абмо́ўкамі |
М. |
абмо́ўцы |
абмо́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
абмо́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абмо́ўлены |
абмо́ўленая |
абмо́ўленае |
абмо́ўленыя |
Р. |
абмо́ўленага |
абмо́ўленай абмо́ўленае |
абмо́ўленага |
абмо́ўленых |
Д. |
абмо́ўленаму |
абмо́ўленай |
абмо́ўленаму |
абмо́ўленым |
В. |
абмо́ўлены (неадуш.) абмо́ўленага (адуш.) |
абмо́ўленую |
абмо́ўленае |
абмо́ўленыя (неадуш.) абмо́ўленых (адуш.) |
Т. |
абмо́ўленым |
абмо́ўленай абмо́ўленаю |
абмо́ўленым |
абмо́ўленымі |
М. |
абмо́ўленым |
абмо́ўленай |
абмо́ўленым |
абмо́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
абмо́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абмо́ўнік |
абмо́ўнікі |
Р. |
абмо́ўніка |
абмо́ўнікаў |
Д. |
абмо́ўніку |
абмо́ўнікам |
В. |
абмо́ўніка |
абмо́ўнікаў |
Т. |
абмо́ўнікам |
абмо́ўнікамі |
М. |
абмо́ўніку |
абмо́ўніках |
Крыніцы:
piskunou2012.