абмо́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| абмо́ўнік | абмо́ўнікі | |
| абмо́ўніка | абмо́ўнікаў | |
| абмо́ўніку | абмо́ўнікам | |
| абмо́ўніка | абмо́ўнікаў | |
| абмо́ўнікам | абмо́ўнікамі | |
| абмо́ўніку | абмо́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)