этапава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
этапава́нне |
этапава́нні |
Р. |
этапава́ння |
этапава́нняў |
Д. |
этапава́нню |
этапава́нням |
В. |
этапава́нне |
этапава́нні |
Т. |
этапава́ннем |
этапава́ннямі |
М. |
этапава́нні |
этапава́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
этапава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
этапава́ны |
этапава́ная |
этапава́нае |
этапава́ныя |
Р. |
этапава́нага |
этапава́най этапава́нае |
этапава́нага |
этапава́ных |
Д. |
этапава́наму |
этапава́най |
этапава́наму |
этапава́ным |
В. |
этапава́ны (неадуш.) этапава́нага (адуш.) |
этапава́ную |
этапава́нае |
этапава́ныя (неадуш.) этапава́ных (адуш.) |
Т. |
этапава́ным |
этапава́най этапава́наю |
этапава́ным |
этапава́нымі |
М. |
этапава́ным |
этапава́най |
этапава́ным |
этапава́ных |
Кароткая форма: этапавана.
Крыніцы:
piskunou2012.
этапава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
этапава́ны |
этапава́ная |
этапава́нае |
этапава́ныя |
Р. |
этапава́нага |
этапава́най этапава́нае |
этапава́нага |
этапава́ных |
Д. |
этапава́наму |
этапава́най |
этапава́наму |
этапава́ным |
В. |
этапава́ны (неадуш.) этапава́нага (адуш.) |
этапава́ную |
этапава́нае |
этапава́ныя (неадуш.) этапава́ных (адуш.) |
Т. |
этапава́ным |
этапава́най этапава́наю |
этапава́ным |
этапава́нымі |
М. |
этапава́ным |
этапава́най |
этапава́ным |
этапава́ных |
Кароткая форма: этапавана.
Крыніцы:
piskunou2012.
этапава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
этапу́ецца |
этапу́юцца |
Прошлы час |
м. |
этапава́ўся |
этапава́ліся |
ж. |
этапава́лася |
н. |
этапава́лася |
Крыніцы:
piskunou2012.
этапава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
этапу́ю |
этапу́ем |
2-я ас. |
этапу́еш |
этапу́еце |
3-я ас. |
этапу́е |
этапу́юць |
Прошлы час |
м. |
этапава́ў |
этапава́лі |
ж. |
этапава́ла |
н. |
этапава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
этапу́й |
этапу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
этапу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
эта́пнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
эта́пнасць |
Р. |
эта́пнасці |
Д. |
эта́пнасці |
В. |
эта́пнасць |
Т. |
эта́пнасцю |
М. |
эта́пнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
эта́пнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эта́пнік |
эта́пнікі |
Р. |
эта́пніка |
эта́пнікаў |
Д. |
эта́пніку |
эта́пнікам |
В. |
эта́пніка |
эта́пнікаў |
Т. |
эта́пнікам |
эта́пнікамі |
М. |
эта́пніку |
эта́пніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
эта́пны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
эта́пны |
эта́пная |
эта́пнае |
эта́пныя |
Р. |
эта́пнага |
эта́пнай эта́пнае |
эта́пнага |
эта́пных |
Д. |
эта́пнаму |
эта́пнай |
эта́пнаму |
эта́пным |
В. |
эта́пны (неадуш.) эта́пнага (адуш.) |
эта́пную |
эта́пнае |
эта́пныя (неадуш.) эта́пных (адуш.) |
Т. |
эта́пным |
эта́пнай эта́пнаю |
эта́пным |
эта́пнымі |
М. |
эта́пным |
эта́пнай |
эта́пным |
эта́пных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.