уяўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уяўля́ю |
уяўля́ем |
2-я ас. |
уяўля́еш |
уяўля́еце |
3-я ас. |
уяўля́е |
уяўля́юць |
Прошлы час |
м. |
уяўля́ў |
уяўля́лі |
ж. |
уяўля́ла |
н. |
уяўля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
уяўля́й |
уяўля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
уяўля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уя́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
уя́ўна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
уя́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
уя́ўнасць |
Р. |
уя́ўнасці |
Д. |
уя́ўнасці |
В. |
уя́ўнасць |
Т. |
уя́ўнасцю |
М. |
уя́ўнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уя́ўнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уя́ўнены |
уя́ўненая |
уя́ўненае |
уя́ўненыя |
Р. |
уя́ўненага |
уя́ўненай уя́ўненае |
уя́ўненага |
уя́ўненых |
Д. |
уя́ўненаму |
уя́ўненай |
уя́ўненаму |
уя́ўненым |
В. |
уя́ўнены (неадуш.) уя́ўненага (адуш.) |
уя́ўненую |
уя́ўненае |
уя́ўненыя (неадуш.) уя́ўненых (адуш.) |
Т. |
уя́ўненым |
уя́ўненай уя́ўненаю |
уя́ўненым |
уя́ўненымі |
М. |
уя́ўненым |
уя́ўненай |
уя́ўненым |
уя́ўненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
уя́ўніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уя́ўнюся |
уя́ўнімся |
2-я ас. |
уя́ўнішся |
уя́ўніцеся |
3-я ас. |
уя́ўніцца |
уя́ўняцца |
Прошлы час |
м. |
уя́ўніўся |
уя́ўніліся |
ж. |
уя́ўнілася |
н. |
уя́ўнілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
уя́ўніся |
уя́ўніцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уя́ўніўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
уя́ўніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уя́ўню |
уя́ўнім |
2-я ас. |
уя́ўніш |
уя́ўніце |
3-я ас. |
уя́ўніць |
уя́ўняць |
Прошлы час |
м. |
уя́ўніў |
уя́ўнілі |
ж. |
уя́ўніла |
н. |
уя́ўніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
уя́ўні |
уя́ўніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уя́ўніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уя́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уя́ўны |
уя́ўная |
уя́ўнае |
уя́ўныя |
Р. |
уя́ўнага |
уя́ўнай уя́ўнае |
уя́ўнага |
уя́ўных |
Д. |
уя́ўнаму |
уя́ўнай |
уя́ўнаму |
уя́ўным |
В. |
уя́ўны (неадуш.) уя́ўнага (адуш.) |
уя́ўную |
уя́ўнае |
уя́ўныя (неадуш.) уя́ўных (адуш.) |
Т. |
уя́ўным |
уя́ўнай уя́ўнаю |
уя́ўным |
уя́ўнымі |
М. |
уя́ўным |
уя́ўнай |
уя́ўным |
уя́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.