уяўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уяўля́ю |
уяўля́ем |
| 2-я ас. |
уяўля́еш |
уяўля́еце |
| 3-я ас. |
уяўля́е |
уяўля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
уяўля́ў |
уяўля́лі |
| ж. |
уяўля́ла |
| н. |
уяўля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уяўля́й |
уяўля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
уяўля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уя́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| уя́ўна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
уя́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
уя́ўнасць |
| Р. |
уя́ўнасці |
| Д. |
уя́ўнасці |
| В. |
уя́ўнасць |
| Т. |
уя́ўнасцю |
| М. |
уя́ўнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уя́ўнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уя́ўнены |
уя́ўненая |
уя́ўненае |
уя́ўненыя |
| Р. |
уя́ўненага |
уя́ўненай уя́ўненае |
уя́ўненага |
уя́ўненых |
| Д. |
уя́ўненаму |
уя́ўненай |
уя́ўненаму |
уя́ўненым |
| В. |
уя́ўнены (неадуш.) уя́ўненага (адуш.) |
уя́ўненую |
уя́ўненае |
уя́ўненыя (неадуш.) уя́ўненых (адуш.) |
| Т. |
уя́ўненым |
уя́ўненай уя́ўненаю |
уя́ўненым |
уя́ўненымі |
| М. |
уя́ўненым |
уя́ўненай |
уя́ўненым |
уя́ўненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
уя́ўніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уя́ўнюся |
уя́ўнімся |
| 2-я ас. |
уя́ўнішся |
уя́ўніцеся |
| 3-я ас. |
уя́ўніцца |
уя́ўняцца |
| Прошлы час |
| м. |
уя́ўніўся |
уя́ўніліся |
| ж. |
уя́ўнілася |
| н. |
уя́ўнілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уя́ўніся |
уя́ўніцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уя́ўніўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
уя́ўніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уя́ўню |
уя́ўнім |
| 2-я ас. |
уя́ўніш |
уя́ўніце |
| 3-я ас. |
уя́ўніць |
уя́ўняць |
| Прошлы час |
| м. |
уя́ўніў |
уя́ўнілі |
| ж. |
уя́ўніла |
| н. |
уя́ўніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уя́ўні |
уя́ўніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уя́ўніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уя́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уя́ўны |
уя́ўная |
уя́ўнае |
уя́ўныя |
| Р. |
уя́ўнага |
уя́ўнай уя́ўнае |
уя́ўнага |
уя́ўных |
| Д. |
уя́ўнаму |
уя́ўнай |
уя́ўнаму |
уя́ўным |
| В. |
уя́ўны (неадуш.) уя́ўнага (адуш.) |
уя́ўную |
уя́ўнае |
уя́ўныя (неадуш.) уя́ўных (адуш.) |
| Т. |
уя́ўным |
уя́ўнай уя́ўнаю |
уя́ўным |
уя́ўнымі |
| М. |
уя́ўным |
уя́ўнай |
уя́ўным |
уя́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.