уя́ўніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уя́ўню уя́ўнім
2-я ас. уя́ўніш уя́ўніце
3-я ас. уя́ўніць уя́ўняць
Прошлы час
м. уя́ўніў уя́ўнілі
ж. уя́ўніла
н. уя́ўніла
Загадны лад
2-я ас. уя́ўні уя́ўніце
Дзеепрыслоўе
прош. час уя́ўніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)