урбані́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
урбані́сцкі |
урбані́сцкая |
урбані́сцкае |
урбані́сцкія |
Р. |
урбані́сцкага |
урбані́сцкай урбані́сцкае |
урбані́сцкага |
урбані́сцкіх |
Д. |
урбані́сцкаму |
урбані́сцкай |
урбані́сцкаму |
урбані́сцкім |
В. |
урбані́сцкі (неадуш.) урбані́сцкага (адуш.) |
урбані́сцкую |
урбані́сцкае |
урбані́сцкія (неадуш.) урбані́сцкіх (адуш.) |
Т. |
урбані́сцкім |
урбані́сцкай урбані́сцкаю |
урбані́сцкім |
урбані́сцкімі |
М. |
урбані́сцкім |
урбані́сцкай |
урбані́сцкім |
урбані́сцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Урбано́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Урбано́ва |
Р. |
Урбано́ва |
Д. |
Урбано́ву |
В. |
Урбано́ва |
Т. |
Урбано́вам |
М. |
Урбано́ве |
Урба́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Урба́ны |
Р. |
Урба́н Урба́наў |
Д. |
Урба́нам |
В. |
Урба́ны |
Т. |
Урба́намі |
М. |
Урба́нах |
урбасістэ́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
урбасістэ́ма |
урбасістэ́мы |
Р. |
урбасістэ́мы |
урбасістэ́м |
Д. |
урбасістэ́ме |
урбасістэ́мам |
В. |
урбасістэ́му |
урбасістэ́мы |
Т. |
урбасістэ́май урбасістэ́маю |
урбасістэ́мамі |
М. |
урбасістэ́ме |
урбасістэ́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
урбаэкало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
урбаэкало́гія |
Р. |
урбаэкало́гіі |
Д. |
урбаэкало́гіі |
В. |
урбаэкало́гію |
Т. |
урбаэкало́гіяй урбаэкало́гіяю |
М. |
урбаэкало́гіі |
Крыніцы:
piskunou2012.
урбо́нім
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
урбо́нім |
урбо́німы |
Р. |
урбо́німа |
урбо́німаў |
Д. |
урбо́німу |
урбо́німам |
В. |
урбо́нім |
урбо́німы |
Т. |
урбо́німам |
урбо́німамі |
М. |
урбо́німе |
урбо́німах |
Крыніцы:
piskunou2012.