Урбано́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Урбано́ва
Р. Урбано́ва
Д. Урбано́ву
В. Урбано́ва
Т. Урбано́вам
М. Урбано́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)