убасці́
‘стукнуць ілбом, укалоць рогамі каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
убаду́ |
убадзё́м |
2-я ас. |
убадзе́ш |
убадзяце́ |
3-я ас. |
убадзе́ |
убаду́ць |
Прошлы час |
м. |
убо́ў убада́ў |
убалі́ убада́лі |
ж. |
убала́ убада́ла |
н. |
убало́ убада́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
убадзі́ |
убадзі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
убада́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уба́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
уба́ўка |
Р. |
уба́ўкі |
Д. |
уба́ўцы |
В. |
уба́ўку |
Т. |
уба́ўкай уба́ўкаю |
М. |
уба́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
убаўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
убаўле́нне |
Р. |
убаўле́ння |
Д. |
убаўле́нню |
В. |
убаўле́нне |
Т. |
убаўле́ннем |
М. |
убаўле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уба́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уба́ўлены |
уба́ўленая |
уба́ўленае |
уба́ўленыя |
Р. |
уба́ўленага |
уба́ўленай уба́ўленае |
уба́ўленага |
уба́ўленых |
Д. |
уба́ўленаму |
уба́ўленай |
уба́ўленаму |
уба́ўленым |
В. |
уба́ўлены (неадуш.) уба́ўленага (адуш.) |
уба́ўленую |
уба́ўленае |
уба́ўленыя (неадуш.) уба́ўленых (адуш.) |
Т. |
уба́ўленым |
уба́ўленай уба́ўленаю |
уба́ўленым |
уба́ўленымі |
М. |
уба́ўленым |
уба́ўленай |
уба́ўленым |
уба́ўленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уба́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уба́ўлены |
уба́ўленая |
уба́ўленае |
уба́ўленыя |
Р. |
уба́ўленага |
уба́ўленай уба́ўленае |
уба́ўленага |
уба́ўленых |
Д. |
уба́ўленаму |
уба́ўленай |
уба́ўленаму |
уба́ўленым |
В. |
уба́ўлены (неадуш.) уба́ўленага (адуш.) |
уба́ўленую |
уба́ўленае |
уба́ўленыя (неадуш.) уба́ўленых (адуш.) |
Т. |
уба́ўленым |
уба́ўленай уба́ўленаю |
уба́ўленым |
уба́ўленымі |
М. |
уба́ўленым |
уба́ўленай |
уба́ўленым |
уба́ўленых |
Кароткая форма: уба́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
убаўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
убаўля́ецца |
убаўля́юцца |
Прошлы час |
м. |
убаўля́ўся |
убаўля́ліся |
ж. |
убаўля́лася |
н. |
убаўля́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
убаўля́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
убаўля́ю |
убаўля́ем |
2-я ас. |
убаўля́еш |
убаўля́еце |
3-я ас. |
убаўля́е |
убаўля́юць |
Прошлы час |
м. |
убаўля́ў |
убаўля́лі |
ж. |
убаўля́ла |
н. |
убаўля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
убаўля́й |
убаўля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
убаўля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уба́чанае
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
н. |
Н. |
уба́чанае |
Р. |
уба́чанага |
Д. |
уба́чанаму |
В. |
уба́чанае |
Т. |
уба́чаным |
М. |
уба́чаным |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
уба́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уба́чаны |
уба́чаная |
уба́чанае |
уба́чаныя |
Р. |
уба́чанага |
уба́чанай уба́чанае |
уба́чанага |
уба́чаных |
Д. |
уба́чанаму |
уба́чанай |
уба́чанаму |
уба́чаным |
В. |
уба́чаны (неадуш.) уба́чанага (адуш.) |
уба́чаную |
уба́чанае |
уба́чаныя (неадуш.) уба́чаных (адуш.) |
Т. |
уба́чаным |
уба́чанай уба́чанаю |
уба́чаным |
уба́чанымі |
М. |
уба́чаным |
уба́чанай |
уба́чаным |
уба́чаных |
Кароткая форма: уба́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.