уба́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уба́ўлены уба́ўленая уба́ўленае уба́ўленыя
Р. уба́ўленага уба́ўленай
уба́ўленае		 уба́ўленага уба́ўленых
Д. уба́ўленаму уба́ўленай уба́ўленаму уба́ўленым
В. уба́ўлены (неадуш.)
уба́ўленага (адуш.)		 уба́ўленую уба́ўленае уба́ўленыя (неадуш.)
уба́ўленых (адуш.)
Т. уба́ўленым уба́ўленай
уба́ўленаю		 уба́ўленым уба́ўленымі
М. уба́ўленым уба́ўленай уба́ўленым уба́ўленых

Кароткая форма: уба́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)