Verbum

анлайнавы слоўнік

Ту́льгавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

ту́льскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ту́льскі	ту́льская	ту́льскае	ту́льскія
Р.	ту́льскага	ту́льскай ту́льскае	ту́льскага	ту́льскіх
Д.	ту́льскаму	ту́льскай	ту́льскаму	ту́льскім
В.	ту́льскі (неадуш.) ту́льскага (адуш.)	ту́льскую	ту́льскае	ту́льскія (неадуш.) ту́льскіх (адуш.)
Т.	ту́льскім	ту́льскай ту́льскаю	ту́льскім	ту́льскімі
М.	ту́льскім	ту́льскай	ту́льскім	ту́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

тулюлю́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

туля́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

туля́га

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

туля́га

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

туля́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тулярэмі́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	тулярэмі́йны	тулярэмі́йная	тулярэмі́йнае	тулярэмі́йныя
Р.	тулярэмі́йнага	тулярэмі́йнай тулярэмі́йнае	тулярэмі́йнага	тулярэмі́йных
Д.	тулярэмі́йнаму	тулярэмі́йнай	тулярэмі́йнаму	тулярэмі́йным
В.	тулярэмі́йны (неадуш.) тулярэмі́йнага (адуш.)	тулярэмі́йную	тулярэмі́йнае	тулярэмі́йныя (неадуш.) тулярэмі́йных (адуш.)
Т.	тулярэмі́йным	тулярэмі́йнай тулярэмі́йнаю	тулярэмі́йным	тулярэмі́йнымі
М.	тулярэмі́йным	тулярэмі́йнай	тулярэмі́йным	тулярэмі́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

тулярэмі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Туля́цін

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне