Туля́цін

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Туля́цін
Р. Туля́ціна
Д. Туля́ціну
В. Туля́цін
Т. Туля́цінам
М. Туля́ціне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)