Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгджзійклмнпрстфхцчшэя

суразме́рыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. суразме́ру суразме́рым
2-я ас. суразме́рыш суразме́рыце
3-я ас. суразме́рыць суразме́раць
Прошлы час
м. суразме́рыў суразме́рылі
ж. суразме́рыла
н. суразме́рыла
Загадны лад
2-я ас. суразме́р суразме́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час суразме́рыўшы

Крыніцы: krapivabr2012.

суразмо́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. суразмо́ва суразмо́вы
Р. суразмо́вы суразмо́ў
Д. суразмо́ве суразмо́вам
В. суразмо́ву суразмо́вы
Т. суразмо́вай
суразмо́ваю		 суразмо́вамі
М. суразмо́ве суразмо́вах

Крыніцы: piskunou2012.

суразмо́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суразмо́вец суразмо́ўцы
Р. суразмо́ўца суразмо́ўцаў
Д. суразмо́ўцу суразмо́ўцам
В. суразмо́ўца суразмо́ўцаў
Т. суразмо́ўцам суразмо́ўцамі
М. суразмо́ўцу суразмо́ўцах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

суразмо́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. суразмо́ўе
Р. суразмо́ўя
Д. суразмо́ўю
В. суразмо́ўе
Т. суразмо́ўем
М. суразмо́ўі

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

суразмо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суразмо́ўнік суразмо́ўнікі
Р. суразмо́ўніка суразмо́ўнікаў
Д. суразмо́ўніку суразмо́ўнікам
В. суразмо́ўніка суразмо́ўнікаў
Т. суразмо́ўнікам суразмо́ўнікамі
М. суразмо́ўніку суразмо́ўніках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

суразмо́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. суразмо́ўніца суразмо́ўніцы
Р. суразмо́ўніцы суразмо́ўніц
Д. суразмо́ўніцы суразмо́ўніцам
В. суразмо́ўніцу суразмо́ўніц
Т. суразмо́ўніцай
суразмо́ўніцаю		 суразмо́ўніцамі
М. суразмо́ўніцы суразмо́ўніцах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

суразмо́ўца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. суразмо́ўца суразмо́ўцы
Р. суразмо́ўцы суразмо́ўцаў
Д. суразмо́ўцу суразмо́ўцам
В. суразмо́ўцу суразмо́ўцаў
Т. суразмо́ўцам суразмо́ўцамі
М. суразмо́ўцы суразмо́ўцах

Крыніцы: piskunou2012.

суразмяра́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. суразмяра́ю суразмяра́ем
2-я ас. суразмяра́еш суразмяра́еце
3-я ас. суразмяра́е суразмяра́юць
Прошлы час
м. суразмяра́ў суразмяра́лі
ж. суразмяра́ла
н. суразмяра́ла
Загадны лад
2-я ас. суразмяра́й суразмяра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час суразмяра́ючы

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996.

Су́раў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Су́раў
Р. Су́рава
Д. Су́раву
В. Су́раў
Т. Су́равам
М. Су́раве

сураўё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сураўё́
Р. сураўя́
Д. сураўю́
В. сураўё́
Т. сураўём
М. сураўі́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.