суразмо́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. суразмо́ўніца суразмо́ўніцы
Р. суразмо́ўніцы суразмо́ўніц
Д. суразмо́ўніцы суразмо́ўніцам
В. суразмо́ўніцу суразмо́ўніц
Т. суразмо́ўніцай
суразмо́ўніцаю		 суразмо́ўніцамі
М. суразмо́ўніцы суразмо́ўніцах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)