Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

капані́чыць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. капані́чу капані́чым
2-я ас. капані́чыш капані́чыце
3-я ас. капані́чыць капані́чаць
Прошлы час
м. капані́чыў капані́чылі
ж. капані́чыла
н. капані́чыла
Загадны лад
2-я ас. капані́ч капані́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час капані́чачы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

капа́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. капа́нка капа́нкі
Р. капа́нкі капа́нак
Д. капа́нцы капа́нкам
В. капа́нку капа́нкі
Т. капа́нкай
капа́нкаю
капа́нкамі
М. капа́нцы капа́нках

Крыніцы: piskunou2012.

ка́панне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ка́панне
Р. ка́пання
Д. ка́панню
В. ка́панне
Т. ка́паннем
М. ка́панні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

капа́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. капа́нне
Р. капа́ння
Д. капа́нню
В. капа́нне
Т. капа́ннем
М. капа́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

капану́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. капану́ капанё́м
2-я ас. капане́ш капаняце́
3-я ас. капане́ капану́ць
Прошлы час
м. капану́ў капану́лі
ж. капану́ла
н. капану́ла
Загадны лад
2-я ас. капані́ капані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час капану́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

капа́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. капа́ны капа́ная капа́нае капа́ныя
Р. капа́нага капа́най
капа́нае
капа́нага капа́ных
Д. капа́наму капа́най капа́наму капа́ным
В. капа́ны (неадуш.)
капа́нага (адуш.)
капа́ную капа́нае капа́ныя (неадуш.)
капа́ных (адуш.)
Т. капа́ным капа́най
капа́наю
капа́ным капа́нымі
М. капа́ным капа́най капа́ным капа́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

капа́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. капа́ны капа́ная капа́нае капа́ныя
Р. капа́нага капа́най
капа́нае
капа́нага капа́ных
Д. капа́наму капа́най капа́наму капа́ным
В. капа́ны (неадуш.)
капа́нага (адуш.)
капа́ную капа́нае капа́ныя (неадуш.)
капа́ных (адуш.)
Т. капа́ным капа́най
капа́наю
капа́ным капа́нымі
М. капа́ным капа́най капа́ным капа́ных

Кароткая форма: капа́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Капа́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Капа́нь
Р. Капа́ні
Д. Капа́ні
В. Капа́нь
Т. Капа́нню
М. Капа́ні

ка́пар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́пар ка́пары
Р. ка́пара ка́параў
Д. ка́пару ка́парам
В. ка́пар ка́пары
Т. ка́парам ка́парамі
М. ка́пары ка́парах

Іншыя варыянты: капё́р.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

ка́паравы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́паравы ка́паравая ка́паравае ка́паравыя
Р. ка́паравага ка́паравай
ка́паравае
ка́паравага ка́паравых
Д. ка́параваму ка́паравай ка́параваму ка́паравым
В. ка́паравы (неадуш.)
ка́паравага (адуш.)
ка́паравую ка́паравае ка́паравыя (неадуш.)
ка́паравых (адуш.)
Т. ка́паравым ка́паравай
ка́параваю
ка́паравым ка́паравымі
М. ка́паравым ка́паравай ка́паравым ка́паравых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.