Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

камандзірава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	камандзірава́нне
Р.	камандзірава́ння
Д.	камандзірава́нню
В.	камандзірава́нне
Т.	камандзірава́ннем
М.	камандзірава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

камандзірава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	камандзірава́ны	камандзірава́ная	камандзірава́нае	камандзірава́ныя
Р.	камандзірава́нага	камандзірава́най камандзірава́нае	камандзірава́нага	камандзірава́ных
Д.	камандзірава́наму	камандзірава́най	камандзірава́наму	камандзірава́ным
В.	камандзірава́ны (неадуш.) камандзірава́нага (адуш.)	камандзірава́ную	камандзірава́нае	камандзірава́ныя (неадуш.) камандзірава́ных (адуш.)
Т.	камандзірава́ным	камандзірава́най камандзірава́наю	камандзірава́ным	камандзірава́нымі
М.	камандзірава́ным	камандзірава́най	камандзірава́ным	камандзірава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

камандзірава́ны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

	адз.	мн.
	м.	-
Н.	камандзірава́ны	камандзірава́ныя
Р.	камандзірава́нага	камандзірава́ных
Д.	камандзірава́наму	камандзірава́ным
В.	камандзірава́нага	камандзірава́ных
Т.	камандзірава́ным	камандзірава́нымі
М.	камандзірава́ным	камандзірава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

камандзірава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	камандзірава́ны	камандзірава́ная	камандзірава́нае	камандзірава́ныя
Р.	камандзірава́нага	камандзірава́най камандзірава́нае	камандзірава́нага	камандзірава́ных
Д.	камандзірава́наму	камандзірава́най	камандзірава́наму	камандзірава́ным
В.	камандзірава́ны (неадуш.) камандзірава́нага (адуш.)	камандзірава́ную	камандзірава́нае	камандзірава́ныя (неадуш.) камандзірава́ных (адуш.)
Т.	камандзірава́ным	камандзірава́най камандзірава́наю	камандзірава́ным	камандзірава́нымі
М.	камандзірава́ным	камандзірава́най	камандзірава́ным	камандзірава́ных

Кароткая форма: камандзірава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

камандзірава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	камандзірава́ны	камандзірава́ная	камандзірава́нае	камандзірава́ныя
Р.	камандзірава́нага	камандзірава́най камандзірава́нае	камандзірава́нага	камандзірава́ных
Д.	камандзірава́наму	камандзірава́най	камандзірава́наму	камандзірава́ным
В.	камандзірава́ны (неадуш.) камандзірава́нага (адуш.)	камандзірава́ную	камандзірава́нае	камандзірава́ныя (неадуш.) камандзірава́ных (адуш.)
Т.	камандзірава́ным	камандзірава́най камандзірава́наю	камандзірава́ным	камандзірава́нымі
М.	камандзірава́ным	камандзірава́най	камандзірава́ным	камандзірава́ных

Кароткая форма: камандзірава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

камандзірава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	камандзіру́ецца	камандзіру́юцца
Прошлы час
м.	камандзірава́ўся	камандзірава́ліся
ж.	камандзірава́лася
н.	камандзірава́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час	камандзірава́ўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

камандзірава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	камандзіру́ю	камандзіру́ем
2-я ас.	камандзіру́еш	камандзіру́еце
3-я ас.	камандзіру́е	камандзіру́юць
Прошлы час
м.	камандзірава́ў	камандзірава́лі
ж.	камандзірава́ла
н.	камандзірава́ла
Загадны лад
2-я ас.	камандзіру́й	камандзіру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	камандзіру́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

камандзірава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	камандзіру́ю	камандзіру́ем
2-я ас.	камандзіру́еш	камандзіру́еце
3-я ас.	камандзіру́е	камандзіру́юць
Прошлы час
м.	камандзірава́ў	камандзірава́лі
ж.	камандзірава́ла
н.	камандзірава́ла
Загадны лад
2-я ас.	камандзіру́й	камандзіру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	камандзірава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

камандзі́раў

прыметнік, прыналежны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	камандзі́раў	камандзі́рава	камандзі́рава	камандзі́равы
Р.	камандзі́равага	камандзі́равай камандзі́равае	камандзі́равага	камандзі́равых
Д.	камандзі́раваму	камандзі́равай	камандзі́раваму	камандзі́равым
В.	камандзі́раў (неадуш.) камандзі́равага (адуш.)	камандзі́раву	камандзі́рава	камандзі́равы (неадуш.) камандзі́равых (адуш.)
Т.	камандзі́равым	камандзі́равай камандзі́раваю	камандзі́равым	камандзі́равымі
М.	камандзі́равым	камандзі́равай	камандзі́равым	камандзі́равых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

камандзі́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	камандзі́рка	камандзі́ркі
Р.	камандзі́ркі	камандзі́рак
Д.	камандзі́рцы	камандзі́ркам
В.	камандзі́рку	камандзі́рак
Т.	камандзі́ркай камандзі́ркаю	камандзі́ркамі
М.	камандзі́рцы	камандзі́рках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)