гу́зікавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гу́зікавы |
гу́зікавая |
гу́зікавае |
гу́зікавыя |
Р. |
гу́зікавага |
гу́зікавай гу́зікавае |
гу́зікавага |
гу́зікавых |
Д. |
гу́зікаваму |
гу́зікавай |
гу́зікаваму |
гу́зікавым |
В. |
гу́зікавы (неадуш.) гу́зікавага (адуш.) |
гу́зікавую |
гу́зікавае |
гу́зікавыя (неадуш.) гу́зікавых (адуш.) |
Т. |
гу́зікавым |
гу́зікавай гу́зікаваю |
гу́зікавым |
гу́зікавымі |
М. |
гу́зікавым |
гу́зікавай |
гу́зікавым |
гу́зікавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гу́зічак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гу́зічак |
гу́зічкі |
Р. |
гу́зічка |
гу́зічкаў |
Д. |
гу́зічку |
гу́зічкам |
В. |
гу́зічак |
гу́зічкі |
Т. |
гу́зічкам |
гу́зічкамі |
М. |
гу́зічку |
гу́зічках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
гу́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гу́зка |
гу́зкі |
Р. |
гу́зкі |
гу́зак |
Д. |
гу́зцы |
гу́зкам |
В. |
гу́зку |
гу́зкі |
Т. |
гу́зкай гу́зкаю |
гу́зкамі |
М. |
гу́зцы |
гу́зках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гу́зна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гу́зна |
гу́зны |
Р. |
гу́зна |
гу́знаў |
Д. |
гу́зну |
гу́знам |
В. |
гу́зна |
гу́зны |
Т. |
гу́знам |
гу́знамі |
М. |
гу́зне |
гу́знах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Гузні́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Гузні́ |
Р. |
Гузнё́ў |
Д. |
Гузня́м |
В. |
Гузні́ |
Т. |
Гузня́мі |
М. |
Гузня́х |
Гузо́віна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Гузо́віна |
Р. |
Гузо́віна |
Д. |
Гузо́віну |
В. |
Гузо́віна |
Т. |
Гузо́вінам |
М. |
Гузо́віне |
гузо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гузо́к |
гузкі́ |
Р. |
гузка́ |
гузко́ў |
Д. |
гузку́ |
гузка́м |
В. |
гузо́к |
гузкі́ |
Т. |
гузко́м |
гузка́мі |
М. |
гузку́ |
гузка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Гузы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Гузы́ |
Р. |
Гузо́ў |
Д. |
Гуза́м |
В. |
Гузы́ |
Т. |
Гуза́мі |
М. |
Гуза́х |
гузы́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гузы́р |
гузыры́ |
Р. |
гузыра́ |
гузыро́ў |
Д. |
гузыру́ |
гузыра́м |
В. |
гузы́р |
гузыры́ |
Т. |
гузыро́м |
гузыра́мі |
М. |
гузыры́ |
гузыра́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.