Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

вяза́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вяза́нка вяза́нкі
Р. вяза́нкі вяза́нак
Д. вяза́нцы вяза́нкам
В. вяза́нку вяза́нкі
Т. вяза́нкай
вяза́нкаю
вяза́нкамі
М. вяза́нцы вяза́нках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вя́занка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вя́занка
Р. Вя́занкі
Д. Вя́занцы
В. Вя́занку
Т. Вя́занкай
Вя́занкаю
М. Вя́занцы

вяза́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вяза́нне вяза́нні
Р. вяза́ння вяза́нняў
Д. вяза́нню вяза́нням
В. вяза́нне вяза́нні
Т. вяза́ннем вяза́ннямі
М. вяза́нні вяза́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вяза́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вяза́ннік вяза́ннікі
Р. вяза́нніка вяза́ннікаў
Д. вяза́нніку вяза́ннікам
В. вяза́нніка вяза́ннікаў
Т. вяза́ннікам вяза́ннікамі
М. вяза́нніку вяза́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

вяза́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вяза́нніца вяза́нніцы
Р. вяза́нніцы вяза́нніц
Д. вяза́нніцы вяза́нніцам
В. вяза́нніцу вяза́нніц
Т. вяза́нніцай
вяза́нніцаю
вяза́нніцамі
М. вяза́нніцы вяза́нніцах

Крыніцы: piskunou2012.

вя́заны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вя́заны вя́заная вя́занае вя́заныя
Р. вя́занага вя́занай
вя́занае
вя́занага вя́заных
Д. вя́занаму вя́занай вя́занаму вя́заным
В. вя́заны (неадуш.)
вя́занага (адуш.)
вя́заную вя́занае вя́заныя (неадуш.)
вя́заных (адуш.)
Т. вя́заным вя́занай
вя́занаю
вя́заным вя́занымі
М. вя́заным вя́занай вя́заным вя́заных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вя́заны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вя́заны вя́заная вя́занае вя́заныя
Р. вя́занага вя́занай
вя́занае
вя́занага вя́заных
Д. вя́занаму вя́занай вя́занаму вя́заным
В. вя́заны (неадуш.)
вя́занага (адуш.)
вя́заную вя́занае вя́заныя (неадуш.)
вя́заных (адуш.)
Т. вя́заным вя́занай
вя́занаю
вя́заным вя́занымі
М. вя́заным вя́занай вя́заным вя́заных

Кароткая форма: вя́зана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вя́зань

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Вя́зань
Р. Вя́зані
Д. Вя́зані
В. Вя́зань
Т. Вя́занню
М. Вя́зані

Вя́заўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вя́заўка
Р. Вя́заўкі
Д. Вя́заўцы
В. Вя́заўку
Т. Вя́заўкай
Вя́заўкаю
М. Вя́заўцы

Вя́заўкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вя́заўкі
Р. Вя́завак
Д. Вя́заўкам
В. Вя́заўкі
Т. Вя́заўкамі
М. Вя́заўках