вяза́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вяза́ннік | вяза́ннікі | |
| вяза́нніка | вяза́ннікаў | |
| вяза́нніку | вяза́ннікам | |
| вяза́нніка | вяза́ннікаў | |
| вяза́ннікам | вяза́ннікамі | |
| вяза́нніку | вяза́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)