вяза́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вяза́ннік вяза́ннікі
Р. вяза́нніка вяза́ннікаў
Д. вяза́нніку вяза́ннікам
В. вяза́нніка вяза́ннікаў
Т. вяза́ннікам вяза́ннікамі
М. вяза́нніку вяза́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)